________________
આર્ય રક્ષિતના પિતાએ બે મેટાં વસ્ત્ર, જનેઈ, કમંડલુ, છત્ર ને પગરખાં રાખી દીક્ષા લીધી. સાધુઓએ શીખવી રાખેલ ગૃહસ્થના બાળકેએ તેમને છોડી બધાને વંદન કર્યું. તેથી ખેદ પામી એક છેતી સિવાય બીજુ બધું મૂકી દીધું. છેતી મુકાવવા લાગ જોઈ કહ્યું કે, આ સાધુના દેહને કાંધે ઉપાડતાં ઘણી નિર્જરા થશે. પણ ઉપદ્રવ સહન કરવો પડશે. વૃદ્ધ સાધુએ કબુલ કરી સાધુના મડદાને કાંધે ઉપાડી ચાલ્યા, પાછળથી ગૃહસ્થના બાળકોએ ધોતીયું કાઢી નાખ્યું. તેથી વૃદ્ધ સાધુ નગ્ન થતાં મડદુ નીચે મુકવા લાગ્યા. ત્યારે બાળકેએ કહ્યું કે, મડદુ નીચે મુકશે નહિ. એમ કહી તેમના કેડે વસ લપેટાયું. પછી તે વૃદ્ધ શબને નગરના બારણે મુકી આવી પુત્રોને કહ્યું કે, મહાન ઉપદ્રવ થયે આચાર્યે શિષ્યને કહ્યું કે, છેતીયું લાવી પહેરાવો. ત્યારે વૃદ્ધે કહ્યું કે, હવે પહેરવું નથી. કારણ કે જે દેખાવાનું હતું તે દેખાઈ ગયું. એવી રીતે અલક પરિસહ પાછળથી સહન કર્યો તેમ સર્વ સાધુએ સહન કરે. गामाणुगाम रीयंत, अणगारं अकिंचणं । अरइ अणुप्पविसेज्जा तं तितिक्खे परीसह।।१४॥ अरई पिडओ किच्चा, विरए आयरक्खिए । धम्मारामे निरारंभे उवसंतो मुणी चरे ॥१५॥
ગામે ગામ વિચરતા અણગાર પરિગ્રહ વજીત તે મુનિને સંયમ પાળવામાં અણગમે આવે તે કંટાળો ન
