________________
૩૭
આશ્વાસન આપવું, એટલે પ્રજ્ઞામાં ગવ ન કરવેશ અને અજ્ઞાનમાં દીન ન મનવુ. આ વિષયમાં કાલકાચાય ને સાગરચંદ્રની દૃષ્ટાંત જાણવુ..
ઉજ્જૈનીમાં કાલિકાચાય પેાતાના પ્રમાદી શિષ્યાને ત્યાગ કરી સુવર્ણ કુલમાં પોતાના શિષ્ય સાગરચંદ્ર પાસે આવીને રહ્યા, સાગરચંદ્રે એકલા જાણી કઈ લક્ષ આપ્યુ. નહિ કાલીકાચાર્યે પણ કઈ ઓળખાણ કરાવી નહિ. એક વખત તેણે કાલીકાચાય ને પૂછ્યું' કે, મારૂં' વ્યાખ્યાન કેવુ', છે? તેમણે ફ્લુ. ભવ્ય છે. પછી તેમની સામે તર્કવાદ માંડયો તે સરખા ઉતર્યાં. તેથી મનમાં ચમત્કાર પામ્યા, પણ ક'ઇ મેલ્યા નહિ. આ તરફ ઉજ્જૈનીમાં તેમના શિષ્યાને શય્યાતરી શ્રાવકોએ તિરસ્કાર કરતાં તેઓ ગુરુને શેાધતા સુવર્ણ કુલમાં આવ્યા ને ઉપાશ્રયે કાલકાચાય આવે છે તેમ કહેવરાવ્યુ.. સાગરચંદ્રે વૃદ્ધ સાધુને કહ્યું કે, કાલીકાચાય પધારે છે. તેમણે કહ્યુ કે, મેં પણ સાંભળ્યું છે.
સાગરચ'દ્ર સામે ગયા ત્યારે પેલા શિષ્યાએ પૂછ્યું કે, શું અત્રે કાલીકાચા આવ્યા છે? તેણે કહ્યુ કે, એક વૃદ્ધ સાધુ આવેલા છે. તે શિષ્યેા ઉપાશ્રયમાં ગયા ને કાલીકાચાય ને એળખી તેમને વંદન કર્યું. ત્યારે સાગરચ', ગુરુને ઓળખી વંદન કર્યું. પેાતાના અપરાધ ખમાવી મિથ્યાદુષ્કૃત માગ્યું'. ગુરુએ કહ્યું કે, શ્રુતજ્ઞાનના ગવ ન કરવા. આ રીતે જેમ કાલીકાચાર્ય પ્રજ્ઞાપરીષહ સહન કર્યાં તેમ સર્વે સાધુએ સહન કરવા. પ્રથમ સાગરચંદ્રે પરીષહ સહન ન કર્યો પણ પાછળથી સહન કર્યાં.
।
