________________
કરતાં સત્તર પ્રકારના સંયમવાળા, છ કાયના રક્ષક સાધુએ અધિક શ્રેષ્ટ હોય છે. चीरायिणं नगिणिणं, जडी संघाडिमुंडिणं । एयाई वि न तायंति, दुस्सीलं परियागयं ॥२१॥ " આ બધાં દ્રવ્યલિંગ જેવાં કે વલ્કલ, મૃગચર્મ, નગ્નપણું, જટાધારી, વસ્ત્રખંડની કથા રાખવી, મસ્તકે મુંડીત થવું. દીક્ષિતને શરણ નથી દેતાં. દુરાચારી સાધુને એ દ્રવ્યલિંગ દુષ્કર્મ વિપાકથી રક્ષણ આપી શકતાં નથી તે પછી મિક્ષ તે કયાંથી જ આપી શકે. पिंडोंलए व्व दुस्सीले, नरगाओ न मुच्चइ । भिक्खाए वा गिहत्थे वा, सुव्वए कम्मई दिवं ॥२२॥ - પરદત્ત અન્નગ્રાસને સેવનાર ભિક્ષુ પણ જે નરકથી મુક્ત ન થાય તે પછી કષાયાદિ યુક્ત તે નરકથી કેમ મુક્ત થાય? સાધુ હોય કે ગૃહસ્થ હોય એ બેયના મધ્યમાં જે શોભન વ્રત આચરતો હોય તે જ સ્વર્ગે જાય. ભિક્ષુપણ દુર્બાન કરવાથી મકની જેમ સાતમી નરકે જાય છે. अगारि सामाई अंगाई, सड्ढी कारण फासए । पोसहं दुहओ पक्खं, एगरायं न हावए ॥२३॥ .
ગૃહસ્થ નિઃશંકિત નિકાંક્ષિત નિર્વિચિકિત્સા, તથા અમૂઢદષ્ટિ વગેરેને શરીરે કરી અડકે છે. શ્રદ્ધાવાન તેમજ ચૌદસ પૂર્ણિમા અમાવાસ્યા આદિ પર્વણીએ પિષધ બરાબર કરે તેમાં એક રાત્રી કે એક દિન છોડે નહિ. આ