________________
૧૨૧.
એટલે
પડતાં ત્યાં જ કલીગૃહમાં સુઈ ગયા. લાગ સાધીને રાત્રે મણિરથ ત્યાં આવ્યા. પહેરેગીરે યુગમાહુને જગાડી કહ્યું કે તમારા મેાટાભાઇ મણુિથ બહાર ઉભા છે. ચુગબાહુ બહાર આવી માટાભાઈને નમવા લાગ્યે મણિરથે તેના સ્કંધપર ખડ્ગ ફ્રેંકયું અને ભૂલથી પડી ગર્યું તેમ બચાવ કરવા લાગ્યા. યુગમાહુએ તેની ચેષ્ટા જાણી તેની ઉપેક્ષા કરી કહ્યું કે “ અહિં‘થી જાઓ ’ એટલે મણિરથ જલ્દી ચાલ્યે! ગયા. ચંદ્રયશને ખબર પડતાં તે વૈદ્યને તેડીને ત્યાં આવ્યા પણ યુગમાહુની અતિમ અવસ્થા જાણી વૈદ્યે કહ્યુ કે, હવે ધર્મ જ આપનું પરમ ઔષધ છે. એટલે મદનરેખા પતિને નિર્યોમા કરાવા લાગી. ી, પુત્ર, ધન ઉપરથી મમતા ઉતારા. ચાર શરણાં અ‘ગીકાર કરો. સર્વ જીવાને ખમાવા, સ પાપાની સિદ્ધની સાક્ષીએ આલેાચના કરી, પરંચ પરમેષ્ટિનુ સ્મરણુ કરેા. શુભ ભાવના ભાવેા. આવાં મઢનરેખાનાં વચના શ્રદ્ધાપૂર્વક સાંભળી યુગમાહુ પંચ પરમેષ્ટિતુ સ્મરણ કરતા કાળ કરી દેવલાકે ગયા પછી મઢનરેખાએ વિચાયુ" કે મણિરથ મારા શિયળના નાશ કરે તે અગાઉ મારે નિકળી જવાના અવસર છે એમ, વિચારી એકલી જ ગલમાં ચાલી ગઈ. માર્ગમાં ભૂલી પડી ને મેાટી અટવીમાં આવી પડી. રાત્રી નિદ્રામાં વીતી ગઈ. પ્રભાત થતાં દેવ ગુરુનું સ્મરણ કરતા જાગી, શીલના પ્રભાવે તેણીને કાઈ ભય નડયે। નહિ. એક રાત્રે તેણીએ પુત્રને જન્મ આપ્યા. તે બાળકને બાપના નામવાળી વીંટી પહેરાવી રત્નક ખલથી
"