________________
एसणासमिओ लज्जू , गामे अणियओ चरे । अप्पमत्तो पमत्तेहि, पिंडवायं गवेसए ॥१७॥
એષણ સમિતિમાં તત્પર અને લજજાવાન ગામ નગરમાં એક ઠેકાણે નિયત વાસ ન કરતાં પ્રમાદ રહિત વિચરે. અણધાર્યા ગૃહસ્થને ત્યાંથી ભિક્ષા દેતી ને ગ્રહણ કરે. બેંતાલીશ દોષ રહિત આહાર લે. एवं से उदाहु अणुत्तरनाणी, अणुत्तरदंसी अणुत्तरनाणदं सण धरे अरहा नायपुत्ते, भगवं वेसालिए वियाहिए. त्ति बेमि॥१८॥
સર્વોત્કૃષ્ટ જ્ઞાનદર્શનવાળા મહાવીર પ્રભુએ સિદ્ધાર્થના પુત્ર અતિશય વડે યુક્ત ત્રિશલાના પુત્ર આ પ્રમાણે કહ્યું છે તે હું તને કહું છું, એમ સુધર્માસ્વામી જંબૂસ્વામીને કહે છે.
સાતમું અધ્યયન जहाऽएसं समुहिस्स, कोइ पोसेज्ज एलयं । ओदणं जवसं देज्जा, पोसेज्जा वि सयंगणे ॥१॥
જેમ કેઈ નિર્દય પુરૂષ પરોણાને ઉદ્દેશીને પોતાના આંગણે ઘેટાને પાળે છે. એ ઘેટાને સારૂ ઘાસ અનાજ આપી પિષણ કરે છે તે જોઈ આંગણામાં બાંધેલી ગાયને વાછડે ધાવવું છોડી દઈ ખિન્ન થયા. તેની માતાએ પૂછ્યું કે વત્સ! દૂધ કેમ પતે નથી? તેણે કહ્યું કે હેમા ! જે તે ઘરનાં બધા માણસો આ ઘેટાનું કેવું લાલન પાલન કરે છે. હું તે મંદભાગી છું કે સુકુ ઘાસ પણ માંડ
