________________
02
तओ काले अभिप्पेए, सड्ढी तालिसमंतिए । विणएज्ज लोमहरिसं, भेयं देहस्स कंखए ॥ ३१ ॥ કષાયેાપશમ થયા પછી હવે મરણુ ભલે થાય એવી મનેાદશા થાય ત્યારે તે સાધુ ગુરુ સમીપે દેહભેદની આકાંક્ષા કરે, જેવા હર્ષી ીક્ષા અવસરે હાય તેવા હ સલેખના વખતે રાખીને જરા પણ ભય ન પામે. अह कालमि संपत्ते, आघायाय समुस्सयं । सकाममरणं मरइ, तिण्हमन्नयरं मुणी ||३२| तिबेमि
જયારે મરણ પ્રાપ્ત થાય ત્યારે કાળુ તથા ઓઢાકિ બન્ને શરીરના ત્યાગ કરીને ભક્તપરિજ્ઞા, ઈંગિની કે પાદપાપગમને પંડિત મરણે કરે.૧.ચતુર્વિધ આહારના ત્યાગ તે ભક્તપરિજ્ઞા, ૨ મંડળની બહાર ન નીકળવું તે ઇગિની, ૩. છેલ્લી વૃક્ષની ડાળી પેઠે પડખુ` બદલાવે નહિ તે.
છઠ્ઠું' અધ્યયન
जावंत विजापुरिसा, सव्वे ते दुक्खसंभवा । लुप्पंति बहुसो मूढा, संसारंमि अनंत ॥१॥
જેટલા તત્ત્વજ્ઞાન રહિત પુરુષો છે તે સૌંસારમાં વારંવાર લાપાય છે. દુ:ખના સ્થાનરૂપ આ સંસારમાં આધિ વ્યાધિ વિયાગાદિથી પીડાય છે.
समिक्खं पंडिए तम्हा, पासजाईपहे बहू । अप्पणा सच्चमेसिज्जा, मिति भूएस कप्पए ॥२॥ તે કારણ માટે પડિત પુરુષ એકેન્ક્રિયાદિ જાતિને
