________________
તેની રક્ષા નિમિત્તે મુહપત્તિ સમજવાની છે. કયાંક ક્યાંક અન્ન પાનાદિકમાં જતુઓ હોય છે તેની રક્ષા માટે પાત્રગ્રહણ ઈરછાય છે, સમ્યક્ત્વ જ્ઞાન શીલ અને તપ એ સિદ્ધિનાં સાધન મનાય છે. તેના ઉપગ્રહણાર્થે વસ્ત્ર ધારણ વિહિત છે. ટાઢ, વાયુ, તડકે, ડાંસ મસલાં ઈત્યાદિ જીતુઓથી ખેદિત મનુષ્ય સમ્યક્ત્વાદિકને વિષયે સારી રીતે ધ્યાન વિધાન નહિ કરી શકે. જે ઉપર કહેલાં ઉપકરણેનું ગ્રહણ ન કરે તે ક્ષુદ્ર પ્રાણીઓનું વિનાશ ન થઈ જાય અથવા જ્ઞાન ધ્યાનને ઉપઘાત થાય તે તે મહેટે છેષ ગણાય. એ ધર્મોપકરણ રાખ્યા વિના જે મહાત્મા પર કહેલા દોષેનું વજન કરી શકે તેણે ન ગ્રહણ કરવું હક છે, એ જે હોય તે તે સાક્ષાત્ જિનપ્રભુ જે જ ગણવા ગ્ય છે.
જિનકલ્પી પ્રથમ સંઘયણવાળો હેય આ સમયમાં પ્રથમ સંઘયણને અભાવ છે. તેથી જિનકલપીમાર્ગનું અનુષ્ઠાન નથી કરાતું. આ પ્રમાણે ગુરુએ ઘણું સમજાવ્યા પણ તે સમયે નહિ. ઉલટ અસહનતાથી પોતે પહેરેલું wાવરણ પણ ફેંકી નાખી વનમાં ચાલી નીકળ્યો. એક જિલ્લાનમાં તે હતું ત્યાં તેની ઉત્તરા નામની બહેન વંદન કરવા આવી. ભાઈને વસ્ત્ર રહિત જોઈ તેણીએ પણ વસ્ત્ર ત્યજ્યાં. નગરમાં એકવાર બને સાથે ભિક્ષાર્થે પેઠાં. ત્યાં ઉપર અટારીમાંથી ગણિકાએ દીઠાં.
અમારી જાતથી લેકે વિરક્ત ન થાઓ એમ માનીને તે ગણુકાએ એક સાડી પેલી સાધ્વીની છાતી પર ફેંકી.
