________________
ભોગ સુખ તે તે કાળે થવાના હોવાથી અનિશ્ચિત છે. કેણ જાણે છે કે પરલોક છે કે નથી? जण सद्धि होक्खामि, इइ बाले पगभइ । कामभोगाणुगएणं, केसं संपडिवज्जई ॥७॥
લોકની સાથે હું પણ ભેગો ભેગવીશ. આ પ્રમાણે અજ્ઞાની માણસ ધીટ્ટો થઈને બોલે છે, વળી તે કામભેગને અનુરાગે કરીને ફલેશને પામે છે. तओ से दंडं समाभाई, तसेसु थावरेसु. य । अट्टाए य अणट्ठाए, भुयग्गामं विहिंसइ ॥८॥
તે કામગના અનુરાગથી તે જીવ ત્રસ અને સ્થાવર જીને પ્રયોજન વિના મન, વચન, કાયદંડને આરભે છે, પ્રાણીઓના સમુહની હિંસા કરે છે. ધન મેળવવા પંચેન્દ્રિય જીવની વિશેષે કરી હિંસા કરે છે. हिंसे बाले मुसावाई, माइले पिसुणे सढे । भुंजमाणे सुरं मंसं, सेयमेयं ति मन्नइ ॥९॥
હિંસક સ્વભાવવાળા અજ્ઞાની મૃષાવાદી થાય છે તથા માયાવી તથા પિશુન તથા શઠ, તથા મદિશ, માંસને ખાતે સતે આ કલ્યાણકારક છે એમ માને છે. कायसा मत्ते, वित्ते गिद्धे य इथिम् । दुहओ मलं संचिणइ, सिसुणागु व मट्टियं ॥१०॥
કાયા અને વચન વડે ગર્વિષ્ટ તથા ધન અને સ્ત્રીઓને વિષે આસક્તિવાળે રાગદ્વેષે કરીને કર્મમળને સંચય કરે છે. બાંધે છે. જેમ અળશી બહાર માટીથી લીંપા જાય છે
