________________
પિપ કેડિન્ય નામે શિષ્ય હતું. તેને એક શિષ્ય અશ્વમિત્ર નામે હતે. એક સમયે અનુપ્રવાદ પૂર્વનું નપુણિક નામનું વસ્તુ ભણતાં આ આલાપકને પાઠ કરવા લાગ્યો. સર્વે પડુપન્ન નેરઈયા કયુછી જિસ્મતિ એવ જાવ વેમાણિયંતિ, આને અર્થ તેણે એમ વિચાર્યું કે સર્વે નારકી તથા દેવાય દિવ્યુછેદ પામી જશે. આમાં રહસ્ય એ છે કે બધા નારકાદિ ક્ષણવિનશ્વર છે. આવી ક્ષણક્ષયવાદની પ્રરૂપણ કરતે કરતે એક સમયે તે શિષ્ય રાજગૃહનગરમાં ગયે.
ત્યાં શ્રાવકોએ પૈસા દઈ તૈયાર કરેલા જણે પાસે તેને કુટાવા માંડ્યો. ત્યારે તે બે કે તમે શ્રાવક છે અને અમે સાધુ છીએ. કેમ અમને કુટાવો છે? શ્રાવકે એ કહ્યું કે, તમારા મત પ્રમાણે તમે અમને જે શ્રાદ્ધરૂપે જોયા તે તો બીજી ક્ષણમાં વિનષ્ટ થયા. અમે તે નવીન જ ઉત્પન્ન થયા. તેમ તમે યતિ પણ પૂર્વે જે દીઠા તે ઉત્તરક્ષણમાં વિનષ્ટ થયા. આ તો તમે પણ નવીન ઉત્પન્ન થયા. કારણ કે તમે ક્ષણક્ષયવાદી છે. તમારા મત પ્રમાણે સાધુને શ્રાવકે ઉત્તરક્ષણમાં તેના તે રહેતા નથી. આમ કહી તે શ્રાવકે એ સાધુઓને પ્રતિબધ્યા. તેથી તેઓ પોતાની ભૂલ સમજી ઠેકાણે આવ્યા. '
૫. ગંગાચાર્ય=એક સમયે બે ઉપગ માનનારની કથા. વીર નિર્વાણુથી બસે અઠ્ઠાવીશ વર્ષે ઉલ્લકા નદીના તિરે ખેટવનપુર સમીપે ઉલ્લકાતીત નામનું વન છે. ત્યાં મહાગિરિને શિષ્ય ધનગુપ્ત નામે હતે. તે ઉલ્લકાતીતના
