________________
પ
સામા તીર પર ઉભે અને તેના શિષ્ય ગંગાચાય પૂર્વ તારે ઊભા. હવે તેને પેાતાના ગુરુનું વદન કરવા જવાની ઈચ્છાથી નદીમાં પડી તરી ઊતરતાં પેાતે ટાલીએ હાવાથી હેઠળ શીતળતા અને ઉપર તડકો લાગતાં એ ક્રિયાઓના એક કાળે અનુભવ થતાં બે ઉપયાગ એક સમયે થાય નહિ એવું પ્રભુનું વચન અન્યથા માનવા લાગ્યા.
આચાર્યાએ ઘણી યુક્તિએથી સમજાવ્યા પણ તેણે માન્યુ નહિ. એક સમયે તે રાજગૃહના વીર પ્રભુ ઉદ્યાનમાં મણિનાયક યક્ષના ભવનમાં ઉતર્યાં. ત્યાં વ્યાખ્યાન સાંભ ળવા આવતા લેાકેાની આગળ એ ક્રિયાએના એકી વખતે અનુભવ થાય છે. એમ પેાતાના મતનું પ્રરૂપણ કરતાં યક્ષે સુગર ઉગામી કાપ દેખાડી તરછેાડયો અને કહ્યુ` કે, અરે ! મે. અહિં જ સમાસરેલા વીર પ્રભુને મુખેથી સાંભળ્યું છે કે એ ક્રિયાના એકી વખતે અનુભવ નથી થતા. સમયની સૂક્ષ્મતાને લીધે અનુભવના અભિમાનની ભ્રાંતિ થાય છે. શું તું વીરથી પણ અધિક જ્ઞાની થયા ? આવી રીતે યક્ષે તેને પ્રતિખાધી ઠેકાણે લાવ્યા. પછી પોતાના મત મૂકી દીધા.
૬. રાહગુપ્તત્રિરાશીકમત = વીર નિર્વાણુથી પાંચસે ચુમ્માલીશ વર્ષે 'અ'તર જીકાપુરીમાં ભૂતગૃહ નામનું ચૈત્ય હતું. તેમાં શ્રી ગુપ્તનામે આચાર્ય સમાસર્યા તેનું વંદન કરવા પાસેના ગામમાંથી રાહÇ નામે શિષ્ય આવ્યું. તેણે એક પરિત્રાજક કે જેણે પેટ ઉપર લેાઢાના પટ્ટો બાંધેલ છે, અને જામ્રૂવૃક્ષની શાખા જેણે હાથમાં ધારણ
