________________
નામને સહસ્ત્રમલ રાજાની સમીપે આવીને બે કે, આપની સેવા કરવી છે. - રાજાએ કહ્યું કે, પરીક્ષા કરીને તેને સેવાને અવસર અપાશે. એક દિવસ અંધારી ચૌદસે રાજાએ તેને બોલાવી કહ્યું કે, આ ટાણે સ્મશાનમાં જાઓ. આ મદ્ય અને પશુનું બલીદાન આપવાનું છે. બેય વસ્તુ લઈને તે સ્મશાનમાં ગયો. રાજાએ તેને બીવરાવવા પુરુષોને છાનાં પાછળ મોકલ્યા. સહઅમલ ત્યાં બહુ ભૂખ્યું હતું તે પશુ મારીને માંસ ભક્ષણ કરી મદ્યપાન કરીને બેઠો. પેલા છાના પુરુષોએ બીવરાવવા માંડ્યો પણ તે જરાય હીને નહિ, સવારે રાજા પાસે આવી સહસમલે કહ્યું કે બલિ દીધે. સેવકોએ પણ કહ્યું કે, અમે બહુ બીવરાવ્યો પણ જરાએ હીને નહિ ખરેખર વીર છે.
ત્યારે રાજાએ તેને પોતાની નોકરીમાં રાખ્યો. એક સમયે રાજાએ પોતાના સૈનિકોને મથુરા સર કરવા મોકલ્યા. તેની સાથે સહઅમલને મોકલ્યો. માર્ગમાં ચાલતાં પરસ્પર વાત કરતાં સેવકે બેલ્યા કે, આપણે રાજાને કઈ મથુરા લેવી એ પુછવું ભુલી ગયા. સહસમલ બોલે કે જેટલી મથુરા હોય તેટલી. બે હોય તે બે લેવી. જયાં દુષ્કર લાગતી હોય ત્યાં હું જઈશ. આમ બેલીને તે પહેલાં પાંડુ મથુરામાં ગયા અને પોતાના બળે એ મથુરા લીધી. શૂર, દાની તથા વિદ્વાન એ ત્રણ પાસે જ વસે છે અને તે ત્રણ જણ ગુણવાન થાય છે. ઉ. ૫
