________________
૩૫
પામવા લાગ્યો. ગુરુએ બહાર જવાને નિષેધ કર્યો. આથી ખિન્ન થઈ તેણે રાત્રીમાં જિનદેવ આરાધનાથે કાઉસ્સગ્ન કર્યો. દેવતા તુષ્ટ થઈ તેને સુગંધવાળે બનાવ્યા તે પણ લેકે તિરસ્કાર કરવા લાગ્યા. ત્યારે ફરી દેવતાનું આરાધના કર્યું, ત્યારે દેવે સમાનગંધી કર્યો. આ રીતે ન કરતાં સાધુએ મલપરીષહ સહન કર. अभिवायणमट्ठाणं, सामी कुज्जा निमंतणं । जे ताई पडिसेवंति, न तेसिं पीहए मुणी ॥३८॥ શપુર્ણ વિ, વત્રાણી મા ! रसेसु नाणुगिज्झेज्जा, नाणुतप्पेज्ज पनवं ॥३९॥
રાજા વગેરે વંદન કરે, ઉભા થઈને સામા આવવાનું માન આપે. આજે અમારે ત્યાંથી ભિક્ષા લેજે, એમ નિમંત્રણ કરે તેને પ્રતિસેવે, સ્વીકારે. તેઓની મુનિ સ્પૃહ ન કરે, સત્કારાદિકથી હર્ષ ન પામનાર અલ્પ ઈચ્છાવાન - ત્થા અજાણ્યાને ત્યાં ભિક્ષા જવા ચાહનાર સરસ આહારમાં તૃષ્ણ રહિત એવે સાધુ રસની અભિલાષા ન કરે. પ્રજ્ઞાવાન રહી પિતાને સત્કાર જોઈ કુલાય નહિ. આ વિષયમાં શ્રાવકને સાધુની કથા છે.
મથુરામાં ઈન્દ્રદત્ત પુરોહિત જિનશાસનને વિરોધી હવાથી ગેખમાં બેસી જૈન મુનિએના મસ્તક પર પગ લાંબા કરે, એક શ્રાવકને ક્રોધ ચઢતાં તેના પગ દવા પ્રતિજ્ઞા કરી અને ગુરુને તે વાત કરી. ગુરુએ કહ્યું કે, સાધુઓ સત્કાર પરિષહ સહન કરે પણ શ્રાવકથી રહેવાય
