________________
૫૧
૧. જમાલી=કુ ડપુરમાં વીરપ્રભુની મ્હેન સુદનાના પુત્ર જમાલિ નામે હતેા. તેને વીરની પુત્રી પ્રિયદર્શીના પરણાવી હતી આ પ્રિયદર્શના સાથે જમાલીએ પ્રભુ પાસે દીક્ષા લીધી. જમાલી સાથે પાંચસે ક્ષત્રિયા અને પ્રિયદર્શના સાથે હજાર સ્ત્રીઓએ દીક્ષા લીધી હતી. થવીરાએ તેને અગ્યાર અંગ ભણાવીને પાંચસા સાધુ તથા હાર સાધ્વીને પરિવાર આપ્યા. હવે જમાલી ભગવાનની અનુજ્ઞા વિના વિહાર કરી શ્રાવસ્તિનગરના હિંદુક ઉદ્યાનમાં કાષ્ટક ચૈત્યમાં ઉતર્યાં. ત્યાં અ`તપ્રાંત આહાર કરવાથી તેમને રાગ ઉત્પન્ન થયા. તેથી બેસી પણ શકાય નહિ, એવી હાલત થઈ.
જમાલીએ સાધુઓને સથારા કરવા કહ્યું. શિષ્યએ સથા પાથરવા માંડવો. જમાલીએ ફરી પૂછ્યું કે, સ થારા પાથર્યાં? ત્યારે શિષ્યે પથરાય છે. એમ કહ્યું. આ ઉપરથી જમાલીના મનમાં વિચાર આવ્યા કે ભગવાન મહાવીરસ્વામી કહે છે કે કરાતુ હાય તે કર્યું. આ વાત ખાટી છે. એમ પ્રત્યક્ષ દેખાય છે. જ્યાં સુધી કાર્ય પુરૂ' ન થાય ત્યાં સુધી કર્યું” કહેવાય નહિ. એમ વિચારી બધા શિષ્યાને મેલાવી કહ્યું કે, ભગવાન મહાવીર કરાતુ હોય તે કર્યું, ચાલતુ હોય તે ચાલ્યુ' વગેરે કહે છે તે મિથ્યા છે. કેમકે કરાતા સૌંથારામાં કંઈ સુઈ શકાય નહિ, તેથી તેમાં કર્યો એમ ન કહેવાય. ત્યારે કેટલાકે તેનુ` કહ્યુ. માન્યું તે સાથે રહ્યા. અને કેટલાક જુદા પડી ગયા ને પ્રભુ મહાવીરને શરણે ગયા.
પ્રિયદર્શના સાધ્વી પણ જમાલીના મતને અનુસરતી
