________________
૨૧
સમભાવી મહામુનિ દશ મશકાદિવડે ડ′ખ લાગતાં પીડીત થાય તેા પણ સ'ગ્રામની મેાખરે રહેલા હાથી અથવા શૂરવીર જેમ પરશત્રુને હણે તેમ સાધુ અ`તરશત્રુ ક્રોધાદિકને હ.. એ ડાંસ, મચ્છર, મસલાં, જી વગેરેથી ત્રાસ ન પામે. તેને મારે નહિ, પેાતાના મનને દુષીત ન કરે, પોતાના માંસ રૂધિરને ખાતા એવા એ પ્રાણીઓને હણે નહિ પણ તેની ઉપેક્ષા કરે. ચંપા નગરીના જિતશત્રુ રાજાના પુત્ર શ્રમણભદ્ર દીક્ષા લઈ એકાકી વિહાર કરતા જ'ગલમાં એક સ્થળે બેઠા. ત્યાં ડાંસ મચ્છરના ઉપદ્રવમાં નિચળ રહ્યો ને વિચારવા લાગ્યા કે આ જીવે અન'તીવાર નરકની વેદના ભેાગવી છે. તા મા તે સહન કરવી સહેલ છે. અંતે ડાસ મચ્છરની પીડાથી મરણ પામી સ્વગે` ગયા. परिजुष्णेहिं वत्थेहिं, होक्खामि त्ति अचेलए । अदुवा सचेले होक्खामि, इह भिक्खू न चितए || १२ || गयाऽचेल होइ, सचेले आवि एगया ।
"
एयं धम्महियं नच्चा, नाणी नो परिदेवए ||१३||
અતિ જીણુ વજ્રથી હવે હું વસ્ત્ર વગરના થઈ જઈશ અથવા આ જીનાં વસ્ત્ર જોઈ મને કેાઈ વસ્ત્ર આપે તેથી હું વસ્ત્ર સહિત થઇશ. એવી રીતે ભિક્ષુ કદાપિ ચિંતવે નહિ. કાઈ અવસ્થામાં વસ્ત્ર વિનાના અથવા જીણુ વસ્રવાળા હાય તેમ વસ્ર સહિત પણ હાય . આ અન્નેને ધમમાં ઉપકારક માની જ્ઞાની સાધુ કદાપિ ખેદ ન કરે. પામે નહિ, ન મળે તા રક્ષિતના પિતાનું દૃષ્ટાંત જાણવું,
મળે તા હ આષેઆ
ખેદ કરે
નહિ.
