________________
૨૯
એવી બુદ્ધિવાળા આચારભ્રષ્ટ બને છે. ઉત્તમ કે ખરાખ સ્થાન જો ી પશુ વિનાનુ હાય તેા એક રાત્રીના ઉપચૈાગથી મને શું સુખદુઃખ આપશે. એમ ચિતવવુ', તે વિષયમાં યજ્ઞદત્તના બે પુત્રાની કથા છે. કૌશખી નગરમાં યજ્ઞદત્ત બ્રાહ્મણના સેામદત્ત ને સેામદેવ નામે બે પુત્રોએ દીક્ષા લીધી ને ગીતા બન્યા. તેના માતાપિતા ઉજજની
'
ગયા. ત્યારે આ બે સાધુએ પણ વિહાર કરતા ત્યાં જઈ ચઢવા. તે દેશના રિવાજ મુજબ માદક ઔષધીવાળું પાણી સાધુને વહેારાખ્યુ.. તેનુ' સ્વરૂપ જાણ્યા વિના સાધુએ તે પાણી પીને ત્યાં રહ્યા. મદ ચઢતાં તેના સ્વરૂપનું ભાન થતાં પશ્ચાત્તાપ કરી પાદાપગમન નામનુ' અનશન કરી એક નદીના કિનારા પર રહેલા કાષ્ઠ ઉપર બેઠા. આ વખતે અકાળ વૃષ્ટિ થતાં નદીના પુરમાં કાષ્ટ સાથે બન્ને તણાયા ને સમુદ્રમાં જઇ પડયા. ત્યાં જળચર જીવાનેા ઉપદ્ભવ સહન રી, સ્વગે ગયા. એ રીતે શય્યાપરિષહ સહન કર્યો. સાધુએએ પણ આ રીતે શય્યા પરિષહ સહન કરવા. अक्कोसेज्जा परे भिक्खु, न तेर्सि पडिसंजले । सरिसो होइ बालाणं, तम्हा भिक्खु न संजले ॥२४॥ सुच्चाणं फरूसाभासा, दारुणा गाम कंटगा । तुसिणीओ उवेहेज्जा, न ताओ मणसी करे ॥२५॥
રા
અન્ય કાઇ સાધુને આક્રોશે નિંદ્યાદિ વચના વડે તિરસ્કાર કરે તેના પ્રતિ પણ પાતે કાપે નહિ, કારણકે કાપ કરવાથી સાધુ ભૂખ અને છે. સાધુએ કેપ કરી
