________________
કર
ન મળે તે ઉગ કરે નહિ અને મળે તે ખુશી થાય નહિ. આ વિષયમાં ઢંઢણકુમારનું દૃષ્ટાંત વિચારવું. ઢઢણકુમારે પ્રતિજ્ઞા કરી હતી કે મારી લબ્ધિથી આહાર મળશે તે લઈશ.
એક વખત કૃષ્ણ ઢંઢણમુનિને રસ્તે જતા જોઈ વંદન કર્યું ત્યારે કેઈ મિથ્યાત્વીએ ઢંઢણમુનિને મેદક વહેરાવ્યા. નેમિનાથ પ્રભુને ગોચરી બતાવી કહ્યું કે, આજે મારે લાભાંતરાય તુટયો કે નહિ? પ્રભુએ કહ્યું કે, તમારી લબ્ધિથી માદક મળ્યા નથી પણ કૃષ્ણની લબ્ધિથી મળ્યા છે. આ સાંભળી તેઓ ઈંટ નિંભાડે ગોચરી પરંઠવવા ગયા. ત્યાં જ તેમને કેવળજ્ઞાન થયું. नचा उप्पइयं दुक्ख, वेयणाए दुहठिए । अदीणो ठावए पत्रं, पुट्ठो तत्थहियासए ॥३२॥ तेगिच्छं नाभिनंदेज्जा, संचिक्खत्तगवेसए । एवं खु तस्स सामण्णं, जं न कुज्जा न कारवे ॥३३॥
દુઃખ ઉત્પન્ન થયું જાણીને વેદના વડે પીડાતે હાય તથાપિ મનમાં જરાય દીનતા ન લાવતે તેથી થતું દુઃખ સહન કરે સાધુ ચિકિત્સા કરવા ના પાડે કિન્તુ આજ્ઞાને શોધક બની સમ્યફ સ્થિતિ કરે. સાધુ ઔષધેપચાર કરે નહિ ને બીજા પાસે કરાવે નહિ. રેગપરિષહ સહન કરે. રેગ એ કર્મજન્ય છે. તે કર્મ તેડવા રોગ સમભાવે સહન કરે જ છુટકો થાય છે. પણ ઔષધથી જતો નથી. ઔષધ તેમાં નિમિત્ત માત્ર છે. -
