________________
सुधा टीका स्था०३३०३७०४६ शुद्धिकारिणामाभ्यन्तरवायस पदनिरूपणम् । ८१ लोचनादि करोतीति भावः । अमायिन इहलोक परलोकादयः प्रशस्ता भवन्ति, यत आलोचनादिना संजातनिरतिचाररय मम ज्ञानादीनि स्वस्वभावं लभन्तेऽतो हममायी भूत्वाऽऽलोचनादिकं करोमीति मनसि निधाय लघुकर्मा जीव आलोचनादि करोतीति भावः ॥ सू० ४५ ॥ ___पूर्व शुद्धिरुक्ता. साम्मतं तत्कारिणामाभ्यंतरसम्पदं वाह्यसंपदं च प्रख्पयन् सूत्रत्रयमाह
मूलम्-तओ पुरिलजाया षण्णत्ता, तं जहा - सुत्तधरे अत्थधरे तदुभयधरे १ । कप्पइ णिग्गंथाण वा णिग्गंथीण वा तओ वत्थाई धरित्तए वा परिहरित्तए वा, तं जहा-जंगिए भंगिए खोमिए २ । कप्पइ णिगंथीण वा तओ पायाइं धारित्तए वा परिहरित्तए वा, तं जहा- लाउयपाए वा दारुपाए वा मट्टियाए वा ॥ सू० ४६ ॥ परलोक आदि के भय से आलोचना आदि करता है । इसीसे अमायी के इहलोक और परलोक आदि प्रशस्त होते हैं। क्यों कि वह ऐसा जानता है कि आलोचित आदिसे निरतिचार हुए मेरे ज्ञान आदि अपने २ स्वभाव को प्राप्त कर लेते हैं अर्थात् ज्ञानादि निर्मल हो जाते हैं इस लिये मुझे अमायी होकर आलोचना आदि करना चाहिये । इस प्रकार समझकर वह लघुकर्मा जीव आलोचना करनेमें निरत होता है ॥सू.४५॥
अब सूत्रकार उक्त शुद्धि करने वालोंकी अभ्यन्तर और वाय सम्पदा की प्ररूपणा तीन सूत्र से करते हैं-'तओ पुरिल जाया पणत्ता' इ० ભયથી આલેચના આદિ કરે છે, અને તેથી જ તેના આલોક અને પરલેક પ્રશસ્ત હેય છે, કારણ કે તે એટલું સમજી શકે છે કે આલોચના આદિ કરવાથી નિરતિચાર બનેલાં મારા જ્ઞાન, દર્શન અને ચારિત્ર પિતાના મૂળ સ્વભાવને પ્રાપ્ત કરી લેશે એટલે કે નિર્મળ બની જશે, તેથી જ તે આલોચના આદિ કરે છેઆ રીતે આલેચના આદિ કરવાથી તેને આલોક પ્રશરત બને છે, ઉપપાત પ્રશસ્ત ને છે અને આયતિ (ભાવ જન્મ) પણ પ્રશસ્ત બને છે. સૂ.૪પા ' હવે સૂત્રકાર પૂર્વોક્ત શુદ્ધિ કરનારા જીવોની આભ્યન્તર અને બાહ્ય 'सम्यहानी ५३५४२ छ-" तओ पुरिसजाया पण्णत्ता" त्याहि--
