________________
પાંસઠમું ]
સ્થાનાંગસૂત્ર
[ ૪૧૧
નહિ. તેમ અજ્ઞાની થવા સંપણુ ન જાણતા હોય તેા તેને એમ રહે કે આપણે મૂખ છીએ એટલે પૂછીને સમજીશું. સમજી પણ યા લાવીને સમજાવે ખરા, પણ જે જીવ મિથ્યાજ્ઞાની હેય તેનું શું થાય ? ન તે પેાતાને જિજ્ઞાસા રહે ન ખીજાની યાને પાત્ર રહે. આ વિચારીએ તે ખરેખર ભગવાન સુધર્માંસ્વામીજીને આ જગતની દર મિ- ત્વ ઊલટા મેષ, ઊલટી માન્યતા-ન ડેાય એ દેખે, હોય તે ન રુખે તેનું શું થાય? લાગ્યું.
અગો રચવાની પ્રથમ જરૂર કેમ પડી? સુધર્માંસ્વામીજીએ દુખ્યું કે મારે પલે તે એ પડયા છે. ક્રાણુ ? મિથ્યાત્વો. અજ્ઞાનીને પ્રતિષેધ કરવા કરતાં એ મિથ્યાત્વીને પ્રતિઆધ કરવાના છે. પેાતાની મિથ્યાત્વ દશા દેખીને પાતે કેટલા બળતા હાવા જોઇએ તે વિચારશ. કાઈને કા માર્યા હાય થાડીવારે તે માળખીતા લાગે તા શું થાય ? હૃદયમાં શી દશા થાય? તેમ અહીં જગતના ઉદ્દારક વીતરાગ પ્રભુને ધા મારવા પ્રથમ ખેઠા હતા. અગિયાર ગણધરા પ્રથમ પપ્પા મારવાની સ્થિતિમાં ગયેલાં, તેમને માલમ પડયું કે ભૂલ થઇ તે વખતે તેમના મનમાં શું થાય ? પેાતાના આખા ધરના મસાને કહે મારી ભૂલ થઇ, જે વખતે મહાવીરની વિરૂદ્ધમાં, મહાવીરને પ્પા મારવામાં સુધર્મા સ્વામી પહેલાં ગણુધર થાય છે તે વખતે કાoામાં શું થાય છે ? એમને કાઇ પણુ ખસ કહે નહિ તેટલા બખત ઘરધણી કર્યા વિના રહે નહિં, પોતાથી ધક્કો ભૂલથી મરાઇ ગયા હેાય, પણ પેાતાના જુલમ ધરવાળા જાહેર કરે Àા માટે ? રખેને બીજો કાઈ એવું અપમાન કરી બેસે, તેમ સુધર્માસ્વામીજી મહાવીરનુ' અપમાન કરી બેઠા હતા, પણ માલમ પડયુ કે આ તે! ઉદ્ઘારક, વીતરાગ, સર્વજ્ઞ, ત્યાં પહેલે નખરે એ જાહેર કરવાતી જરૂર પડી કે આ સત છે, કાષ્ટ એમની અવજ્ઞા ન કરા, મારી તે ભૂલ થઈ ગઈ! આમ જગતના જીવનું મિથ્યાત્વ વમાવવા માટે અંગેા રચવાની પ્રથમ જરૂર હતી.
