Sandehdolavali Tika Vidhiratnakarandikakhya

Author(s): Jinduttasuri, Jaysagar Upadhyay
Publisher: Shravak Hiralal Hansraj

Page 43

संदेह- दोऽपीत्यर्थः. अथवापिशब्दो वर्णरसनेदतोऽपीत्यत्र योज्यते. ततो वर्णरसचेदतोऽपि द्रव्यभेदः स
मयमतः, वर्णीतरादीनामपि भावरूपत्वेन द्रव्यभेदकत्वात्. वास्तां द्रव्यक्षेत्रकालभावनेदतो द्रव्यभेद |
श्त्यपेरर्थः. अत एव निशीथनाष्यचूर्योरुक्तं, यथा-सीतेतरफासुयं चनहा । दवे संसध्मोसगं ४१ | खित्ते ॥ काले पोरसिपरन् । वन्नाईपरिणयं भावे ॥१॥ जं सीनंदगं फासुयं तं चनविहं दवन | खित्तन काल नाव य, तब दवन जं गोरससंसढे भायणे बूढं सीतोदगं तेण गोरसेण परि
णामियं दवन फासुन १ खित्तन कूववलयादिसु यिं महुरं लवणेण मीसिकार लवणं वा महुरेणं, कालन जे इंधणे बूढे पहरमित्तणं फासुयं हवश ३, नावन जं वन्नगंधरसफरिसविप्परिणयंत नावन फासुयमिति. तत्र युगपदर्णादीनां भेदात् शीघं द्रव्यनेदः, यथाध्वश्रावणादिपाते जल | स्य एकस्य तु भेदे चिरेण यथा चंदनपाते जलस्य, ततश्च परिणामकभेदाद् ऽव्यभेदे व्यवस्थिते यत्प्रातरुष्णं दीरनीरादि पीतं यच्च कूरदाब्यादि भुक्तं तदेव कालांतरे शीतीभूतं ऽव्यांतरं न स्यात्, अत एव च स्त्यानगोघृतादीनामुष्णीकृतन्नोजनेऽपि न निन्नद्रव्यतेति नावः ॥ २०॥ अथ निन्नभिन्नऽव्यभावितं जलं एकत्र घटादौ दिप्तं एकद्रव्यं बहूनि वेत्यत आह