________________
વૃન્દ; આમ સમગ્ર સંઘ તથા સેવક વર્ગ બધા જ ત્યાં રાત્રિ રોકાણ કરીને રહેલા છે.
વળતે દિવસે વહેલી સવારે સંઘ આગળના મુકામે જવા પ્રયાણ કરવા તૈયારી કરી રહેલા છે. સુરજ દેવ ઉદયાચલ પર્વત પર ઉગુ ઉગુ થઈ રહ્યા હતા. હજુ મશાલચીઓએ મશાલોથી પ્રકાશ પાથરવાનું ચાલું રાખ્યું હતું. તે વખતે પરમાહર્ત શ્રી કુમારપાળ રાજા પૂજ્ય કલિકાલસર્વશને વિનંતિ કરવા આવ્યા. કલિકાલસર્વજ્ઞને નિચલ ધ્યાનાવસ્થામાં જોઈ રાજા ભાવવિભોર બની ગયા, તેમના હૃદયમાં પ્રમોદભાવનો ઉછાળો આવ્યો.
બે મોટા પહાડોની વચ્ચેની પટ-કુટીમાં – તંબુમાં - પદ્માસનમાં વિરાજિત ગુરુદેવ પ્રસન્ન મુદ્રાથી ધ્યાન ધરી રહ્યા હતા. આ દૃશય જોઈ કુમારપાળ રાજાના હૃદયમાં ગુરુ , મી . મહારાજ પ્રત્યેના સદ્દભાવની સરવાણીએ સરોવરનું રૂપ ધરી લીધું, ક્ષણવાર મૌન ઊભા રહી ભક્તિના બની નમન કરી છે. પરિવર્તન એ આ સૃષ્ટિનો અફર નિયમ છે. તેને આધીન ઘણું રહ્યા, આ સુભગ પળ હતી. દેશ્યની હૃદય પર અંકિત થયેલી બદલાયું છે. પરંતુ આ સ્થાન તો અડગ છે! આનંદાનુભવની સુખદ સ્મૃતિની છાપને ચિરંજીવી બનાવવા આ ભૂમિમાં યોગેશ્વરના ધ્યાન પરમાણું પ્રસર્યા તેથી તે જગ્યા આપસના બને પહાડ પર ક્રમશઃ એક પહાડની ટોચ પર ત્રિલોકના 'ચાર્જ થઈ છે. અને એટલે જ આટલા વર્ષો પછી પણ ત્યાં નાથ પરમાત્મા શ્રી પાર્શ્વનાથ ભગવાનનું મંદિર અને બીજા શાન્તિનો અનુભવ થાય છે. કલિકાલ સર્વશે જ એક સ્થળે એવું લખ્યું પહાડની ટોચ પર પરમ સૌભાગ્યના ભંડાર શ્રી ઋષભદેવ છે તે શબ્દો આ ઘટનાથી પવિત્ર થયેલી જગ્યા માટે પણ અનુરૂપ છે: ભગવાનનું મંદિર બનાવવાનો નિર્ણય કર્યો, અને એ રીતે મંદિરો ભુવે તર્યનમો યસ્યાં તવ પાદનખશિવઃ | બની ગયા. વર્ષો સુધી પ્રભુ ત્યાં પૂજાતા પણ રહ્યા.
ચિર ચૂડામણિયન્ત મહે કિમતઃ પરમ્JI. કાળનો ક્રમ છે. કાળની થપાટ આ મંદિરોને લાગી. અન્ય લોકો અર્થ : તે ભૂમિને નમસ્કાર હો જ્યાં આપના ચરણનખના. પ્રતિમાજીના મસ્તકને પોતાના ઇષ્ટદેવ માની પૂજતા હતા. બને કિરણો લાંબા કાળ સુધી મસ્તકના મસિ-મહિમાને ધારણ કરે છે; પહાડ વચ્ચે અત્યારે મોટો રસ્તો અને ખુલ્લી જગ્યા થઈ ગઈ આથી વધારે શું કહીએ!
કલિકાલ સર્વજ્ઞ શ્રી હેમચન્દ્રાચાર્ય મહારાજકલિકાલ સર્વજ્ઞ શ્રી હેમચન્દ્રાચાર્ય મહારાજના જીવનનો. કથા-પ્રસંગ:
તેમની દીક્ષા સાવ નાની વયમાં થઈ હતી. નામ અપાયું હતુ સોમચન્દ્ર મુનિ. હજી તો બાળપન્ન છે. સવારનો સમય છે. ગોચરી વાપરવાની ઈચ્છા થઈ. એક વયોવૃદ્ધ મુનિ વીરચન્દ્રજી મહારાજ સાથે વ્હોરવા પધાર્યા. | નજીકના જ એક ઘરે પધાર્યા. સાવ સામાન્ય સ્થિતિવાળું ધનદ શેઠનું ઘર. સવારે-સવારે પાણીમાં ઘઉંનો લોટ ભેળવી અને તેમાં મીઠું(લવશ) ઉમેરી રાબ તૈયાર કરેલી હતી. - ઘરમાં પ્રવેશતાં ત્યાં પડેલા કોલસાના ઢગલાને હાથ અડાડી નાના મહારાજ સોમચન્દ્ર મુનિએ વૃદ્ધ મુનિવરને કહ્યું: “આમની પાસે આટલું સોનું છે છતાં આવી લોટવાળી રાબ જ પીએ છે!' તેઓના હાથનો સ્પર્શ જેવો એ ચોસલાને થયો કે
'તરત જ તે સોનું બની ચળકવા લાગ્યું વણિક ગૃહસ્થની ચકોર નજરપામી ગઈ કે આ નાના મુનિવર ખૂબ જ પુણ્યવંત છે. તેઓના સ્પર્શમાત્રથી આ કોલસામાંથી સોનું બની ગયું.
ગૃહસ્થ બોલ્યાઃ 'નાના મહારાજ! આપ આ બધાને આપનો હાથ અડાડોને આ બધા ધન વડે આપના સૂરિપદ પ્રદાન સમારોહમાં લાભ લઈશ. એ ધટના પછી વીર સંવત ૧૧૬૬ની સાલમાં અક્ષયતૃતીયાના શુભ દિને સૂરિપદ પ્રદાન અવસરે તેઓનું નામ હેમચન્દ્રસૂરિ મહારાજ રાખવામાં આવ્યું.
- પ્રદ્યુમ્નસૂરિ
v ઓગસ પામત
# | ઓગસ્ટ - ૨૦૧૮
જૈન ધર્મમાં ચિત્રકળા વૈવિધ્ય વિશેષાંક
મળે જીવન
