________________
વિજીનાં ચાર
ચારના જવામ સાંભળી રાજા અને પ્રધાન હસતા
હસતા ચાલતા થયા.
'
રાજાએ મંત્રીને કહ્યું : “ આ તા કાઈ ભલે માણસ લાગે છે. આપણે એક રસ્તે ચાલતા માણસને નકામે ટાયો!”
૧૮
મંત્રીએ કહ્યું. “ એમ જ છે, નહીં તે આવેા જવામ આપે ખરા ? ચાર કયારેય પેાતાને મુખે પેાતાની જાતને ચાર ન કહે, એ તે શાહુકાર કહીને જ પેાતાની જાતને આળખાવે ચેારમાં પેાતાની જાતને ચાર કહેવાની હિંમત જ નથી હાતી.”
રાજા અને પ્રધાન વાતેા કરતાં કરતાં આગળ વધી ગયા, અને શેઠ ખનેલેા ચાર ખજાનાના દરવાજે પહોંચી ગયા. ત્યા પહેરા લાગ્યા હતા પહેરેગીરે પૂછ્યું : “ કાણુ છે?” ચેરે જરાય ખમાયા વગર કહ્યું : “ Àાર !”
પહેરેગીરે એ સાંભળ્યું તે એ પણ એને રાજ્યને અધિકારી સમજીને આવે! ખસી ગયેા. ચારે ખજાનાનું તાળુ ઉઘાડ્યું; અંદર જઈ ને આમતેમ જોયુ.... રાજાજીના ખાનામા તેા અઢળક ધન ભર્યું હતું! એમાં ચારે બહુ કીમતી ઘરેણાના ચાર ડાખડા જોયા, એ એને ગમી ગયા. એમાના એ ડખ્ખા એણે મગલમાં માર્યાં અને ખજાનાનું તાળુ વાસીને એ ચાલતા થયેા. એણે વિચાયુ. આ એ ડાખડાથી તે ઘણા દિવસ નીકળી જશે,
ચાર પાદે જતા હતા કે ભાગ્યયેાગે ફ્રી પાછા રાજા અને પ્રધાન સામા મળ્યા.
રા^એ પ્રધાનને કહ્યું: “ જરા પૂછીએ તેા ખરા કે કેશુ છે ? ”
