________________
કવિછનાં કથારને
૪૮
વેશ્યાના પૈસાનું મકાન
એકવાર હે' વિહાર કરતા હતા. ગરમી સખત પડતી હતી અને તડકો બહુ આકરો હતો. મનમાં થતું કે ક્યાંય વિસામે કરવા મળે તો સારું.
ચાલતાં ચાલતાં રસ્તામાં એક મકાન આવ્યું આસપાસ લીલાં ઘટાદાર ઝાડ પણ હતાં. અમે વિસામો લેવા ત્યાં બેસવા લાગ્યા તે કેટલાક લોકેએ કહ્યું : “મહારાજ ! આપને છાંયામાં બેસવું હોય તે આગળ જઈને બેસજે, અહીં ન બેસશે.”
મેં પૂછ્યું: “અરે ભાઈ, અહીં એવું તે શું છે?”
એ લેકે આપ આપસમાં ઘુસપુસ કરવા લાગ્યા. પછી એમાંના એક ભાઈએ કહ્યું: “આ મકાન તે એક વેશ્યાએ બનાવ્યું છે અને આ ઝાડ પણ એણે જ પાવ્યાં છે. આ કૂવે પણ વેશ્યાના પૈસાથી જ બને છે. માટે અહીં બેસવું પાપ છે ! ”
મેં પૂછ્યું: “એ વેશ્યાનું જીવન કેવું છે?”
એ ભાઈએ જવાબ આપે પહેલા તો એનું જીવન પાપમય હતું. પણ પછીથી એને એમ થયું લાગે છે કે મેં ઘણુ ગુના કર્યા છે, જિંદગીને બરબાદ કરી દીધી છે, હવે તો કંઈક સુધારો કરું ! અને એણે પિતાને વેશ્યાને ધંધે છેડી દીધું અને એ પ્રભુભજનમાં મગ્ન થઈ ગઈ. એણે પિતાના પૈસા ખરચીને આ કામ કર્યું છે.”
5
-
