________________
કવિજીનાં કથારને
૧૪૫
৩৩
નેહરુજીની સાદાઈ
સને ૧૮૧ની વાત છે. પંડિત જવાહરલાલ નેહરુ દેશને માટે એક વાર ગામડાઓના પ્રવાસે નીકળવ્યા હતા તેઓ જ્યા જતા ત્યા જનતાની સાથે ખૂબ હળીમળી જતા
એક દિવસ નેહરુજી એક નાના ગામમાં એક ખેડૂતના મહેમાન થાય ભોજન વખતે નેહરુજીને મકાઈનો લૂખે રેટ અને શાક મળ્યાં, એમણે એ ખૂબ પ્રેમથી ખાધા.
રાત પડી, સુવાને વખત થયે ખેડૂતને મૂંઝવણ થઈ આવા મોટા માણસ માટે સૂવાની ગોઠવણ કેવી રીતે કરવી ? બિચારા ઘરમાંથી એક ખાટલે ઉઠાવી લાવ્યા નેહરુએ પૂછ્યું: “આના ઉપર કણ સૂવે છે ?” વહુ સૂવે છે” જવાબ મળવો. આજે એ શાના ઉપર સૂશે ?”
સ્ત્રી જાતિ છે, જમીન ઉપર સૂઈ રહેશે ! ” નેહરુએ ગરમ થઈને કહ્યું “વાહ! આ કેવું ? સ્ત્રી જમીન ઉપર સૂઈ શકતી હોય, તો હું પણ જમીન ઉપર સૂઈ શકું છું !”
એક વાત નક્કી કરી એટલે પછી નેહરુને એનો અમલ કરતાં કેટલી વાર ? ખેડૂતની ઓશરીમાં એક બાજુ પરાળ પાથરેલું હતું એના ઉપર પોતાના ઓવરકેટ પાથરીને અને મોટરમાં મૂકેલે કાબળા ઓઢીને નેહરુ સૂઈ ગયા ! ૧૦
