________________
૧૫૦
કવિજીનાં કથારને. મહાત્માજીએ હસીને કહ્યું: “સાર તે કાઢીને મેં ડબીમાં મૂકી દીધું છે!” [જીવન કે ચલચિત્ર, પૃ ૧૧૪]
દષ્ટિ તેવી સૃષ્ટિ
એક દિવસ શ્રીકૃષ્ણ યુધિષ્ઠિરને બેલાવીને કહ્યું : “યુધિષ્ઠિર, લ્યો આ કેર પડે; અને દ્વારિકા નગરીની ગલીએ ગલીએ એકે એક ઘરમાં ફરીને નગરીમા જે દુષ્ટ માણસો હોય એનાં નામ આમા લખી લાવો.” પછી શ્રીકૃષ્ણ દુર્યોધનને કહ્યું : “તમે આ ચોપડામાં દ્વારિકા નગરીમાં વસતા સજજન માણસના નામ લખી લાવજે.”
યુધિષ્ઠિર અને દુર્યોધન પપેતાનું કામ પૂરું કરવા માટે નીકળી પડ્યા. એક દ્વારકાની ગલી ગલીમાં અને એના ઘરઘરમા દુષ્ટ માણસની શોધ કરતા હતા, અને બીજા સજજનની. બનેને એક મહિનાની મુદત આપવામાં આવી હતી
મુદત પૂરી થઈ શ્રીકૃષ્ણ ફરી સભા બોલાવી ઘણા લેકે આવ્યા હતા. લેકોના મનમાં ભારે ઉત્સુકતા હતી ? જોઈએ તો ખરા, આપણા નગરમાં કણ કણ દુષ્ટ છે, અને કોણ કોણ સજજન છે? સૌ એ વિચારમાં જ ડૂબી ગયા હતા.
શ્રીકૃષ્ણ પિતાના સિહાસન ઉપર બિરાજ્યા. એમણે બનેને પોતપેતાનું કામ બતાવવા કહ્યું બનેએ પોતપોતાના પિડા શ્રીકૃષ્ણની સામે હાજર કરી દીધા. અને બને પિત
