________________
વિછનાં કથારને
૧૫૯
એ મારી માતા હતા તે
શિવાજી મહારાજે ઘનઘોર યુદ્ધ કરીને મેગલ સેનાને એક કિલ્લે જીતી લીધો કિલ્લેદાર તો નાસી ગયે, પણ એની પુત્રી કેદ પકડાઈ ગઈ. છોકરી ખૂબ સુંદર હતી. જ્યારે સેનાપતિએ એ છોકરીને શિવાજીની પાસે હાજર કરી, તો એ ભયભીત હતી. એને થયું કે હવે તો મારે દાસી બનવું પડશે. હવે હું મારાં મા-બાપનું મેં ક્યારેય નહીં જોઈ શકુ ખુદા જાણે, મારી સાથે કે વ્યવહાર કરવામાં આવશે!
પરંતુ શિવાજીએ તે છોકરીને જોતાં જ ભરદરબારમાં કહ્યું “અહા ! કેવી સુંદર છોકરી છે. જે એ મારી માતા હોત તો હું આ કદરૂપે ન જન્મત !”
છે કરીને ઘણું ધન આપીને શિવાજીએ કહ્યું “બેટી, લે, આ તારા લગ્નને દાયજે. એ લઈને તારા પિતા પાસે ચાલી જ તેઓ ચગ્ય વર શોધીને તારા લગ્ન કરી દેશે. જેવી તું તારા પિતાની પુત્રી છે, એવી જ મારી પણ પુત્રી છે ! ” [ જીવન કે ચલચિત્ર, ૫ ૬૮ ]
કહ્યું કે શિવાજી સાથે કેવો વ્યવહારે નહી ?
તારા પિતા .
તારા શેધીને
અપશુકનની સામે
એક ગામમાં અમે ચોમાસું કરવા જઈ રહ્યા હતા. શ્રાવકશ્રાવિકાઓ સજજ થઈને સ્વાગત કરવા આવ્યાં હતાં.
