________________
૧૪૬
કવિછનાં કથારને ખેડૂતના સુખદુઃખના ભાગીદાર બનીને જવાહરલાલજીએ જાણે એ ઘરને વશ કરી લીધું. આવડા મોટા મહેમાનની આટલી બધી સાદાઈ જોઈને એ રાત ગામના ખેડૂતોનાં ઘરઘરમાં આ વાતની જ ચર્ચા થતી રહી. [ જીવન કે ચલચિત્ર, ૫ ૫૮ ]
૭૮
મોઢું સીવી લેવાથી શુ
એક સ ત હતા એમણે મૌન ધારણ કર્યું હતું, અને રખે ને મોમાથી શબ્દ નીકળી પડે, એટલા માટે બે-ત્રણ વર્ષથી પિતાના હોઠને તારથી સીવી લીધા હતા એમને પિતાની જાત ઉપર ભરોસો ન હતા, તે મને જ સીવી લીધું હતું !
જ્યારે મેટું જ સીવી લીધું, તે પછી જમવું કેવી રીતે ? બસ, હોઠના પલાણું વાટે લેટનું પાણી કે દૂધ નાળચાથી ગળામાં રેડી દેતા આ સાધક એક વાર ગાંધીજીને મળવા ગયા. ગાંધીજીએ પૂછ્યું “આ શું કરી બેઠા છે ?”
એ ભાઈ બહુ મોટા વિચારક હતા, પણ ક્યારેક ક્યારેક મેટા મોટા વિચારક પણ ભ્રમમાં પડી જાય છે. આમનું પણ એવું જ થયું હતું !
એમણે ગાંધીજીને લખીને જવાબ આપે . “મેં મૌન ધારણ કર્યું છે, અને એનો કયાક સંગ ન થઈ જાય એ ભયથી મેં મારું મેં સીવી લીધું છે”
ગાધીજીએ એમને કહ્યું “ “ભલે બહારથી–દેખીતી
