________________
વિજીનાં કથારો
એને એક ક્ષણ જેટલેા વિરહ પણ એમને યુગ જેટલા અસહ્ય બની જતા હતા. કેટલીય વાર રત્નાવલીના ભાઈ એને તેડી જવા આવ્યે પણ નિરાશ થઈને પાછે ગયા.
એકવાર તુલસીદાસજીના સાળા બહેનને તેડવા આવી પહેાંચ્યા એ વખતે ગેાસ્વામીજી ઘરની ચીજ-વસ્તુએ ખરીઢવા માટે બજારમાં ગયા હતા. મસ, રત્નાવલી એમને પૂછ્યા કર્યા વગર જ પેાતાના ભાઈની સાથે પિયર ચાલી ગઈ!
ગાસ્વામી પાછા આવ્યા. જોયુ તે ઘરમાં રત્નાવલી ન મળે! તે ખૂબ બેચેન બની ગયા. પાડાસીને પૂછતાં બધી વાતની ખબર પડી, એટલે ગેાસ્વામી, એમનુ' પગલેપગલુ નમાવતા, પેાતાના સાસરા તરફ રવાના થયા!
રત્નાવલી હજી તેા પિયરમાં પહોંચી જ હતી, અને બધાંને સારી રીતે મળી શકી પણ ન હતી, કે એણે પતિદેવને ઘરમા દાખલ થતા જોયા ! શરમને લીધે એ ખિન્ન થઈ ગઈ.
ઉપર
પછી ક્રોધપૂર્ણાંક રત્નાવલીએ પતિને કહ્યું • “ જેવા પ્રેમ તમને મારી આ હાડમાંસની નશ્વર કાયા છે, એવે! પ્રેમ જો ભગવાન રામના ચરણકમળ ઉપર હત તે કેવું સારું થાત ! તે તે જન્મ-મરણનાં અધાં મધન છેદાઈ જાત. સંસારમાં એક માત્ર રામ જ અવિનાશી છે, ખાકીનું અધુ નશ્વર છે”
પત્નીની સમયેાચિત ટકેારે તુલસીદાસના મેહાંધકારને દૂર કરી દીધેા. તેએ સાધનાને માર્ગે વળી ગયા.
સંત તુલસીદાસ શું હતા અને શું અની ગયા ! એક નાના સરખા નિમિત્ત એમના જીવનની દિશા જ ફેરવી નાખી, [જીવન - થચત્ર, પૃ૫]