________________
કવિતાં કારને
પર
માનવી ઉપર આરથા
૧૦૫
એક બૌદ્ધ ભિક્ષુ પરિભ્રમણ કરવા નીકળ્યા. એમને કઈ કે પૂછ્યું: “આપ જઈ તેા રહ્યા છે, પણ આગળ આપના ખાનપાનની શી વ્યવસ્થા છે ? કઈ રૂપિયા, પૈસા પાસે છે
ખરા ? ”
ભિક્ષુએ સહજપણે જવાખ આપ્યા : “ રૂપિયા, પૈસા તા પાસે કઈ નથી, અને રાખીને પણ શું કરવા છે ? સિક્કા તે દુનિયામાં ઠેરઠેર વેરાયેલા પડથા છે; જ્યાં પહેાંચી - જઈશ, ત્યા વેરાયેલા મળી જશે.”
નિર્વાહ કેવી
એણે કહ્યું. • “ એ કેવી રીતે ? આપને રીતે થશે ?”
આ સવાલના જવાબમાં ભિક્ષુએ બહુ જ સરસ જવામ આપ્યા : “ મને માનવીની પવિત્રતામાં આસ્થા છે, મનુષ્યની ઉદારતા ઉપર મને વિશ્વાસ છે. અને આ વિશ્વાસને મળે જ હું આખી દુનિયામાં ભ્રમણ કરીશ, અને યાં જઈશ ત્યા મને માણસાઈના સિક્કા વેરાયેલા મળી રહેશે ”
,,
એ ખેલ્યા : “ સાચેસાચ, આપને આવે વિશ્વાસ છે ? ભિક્ષુએ કહ્યું : “ હા નિ સ`દેહ . મને વિશ્વાસ છે કે માનવી પેાતાના વિચારામા પવિત્ર અને ઉદાર હૈાય છે, અને હું જ્યાં પણ પહેાચીશ, ત્યા મને માનવીની ઉદારતાનું દાન મળી રહેશે.”
[ સત્ય-દાન, પૃ. ૯૪ ]
