________________
પ૬
કવિજીનાં કથારને શુભ ભાવના પ્રગટી છે, એને જે રેકી દેવામાં આવે કે ઉતારી પાડવામાં આવે, તે બાળકનું હૃદય હંમેશને માટે ભયભીત બની જશે. અને ફક્ત એને હાથ જ પાછો પડશે એમ નહીં, એનું મન પણ પાછુ પડી જશે. અને પછી એના હદયમાં કયારેય આપવાની લાગણી નહીં પ્રગટે.” { “શ્રી અમર ભારતી ", ઓગસ્ટ, ૧૯૬૭ ]
૨૫
ગર્વ ઊતરી ગયે
આખા ભરતખંડ ઉપર દિગ્વિજય કરતા કરતાં ચકવતી . ભરત વૃષભાચલ (ઋષભકૂટ) પર્વત ઉપર જઈ પહોચ્યા સ્ફટિક જેવા ચમકદાર વેત પથ્થરોના ઊચા ઊંચાં ગગનચુંબી શિખરે અને એના ઉપર પડતા સૂર્યનાં કિરણોનાં પ્રતિબિંબ એની રંગબેરંગી ચમક અને મેહક કાંતિને લીધે, એવા લાગતાં હતા, જાણે ગંધ અને કિન્નરોની સુંદરીએ શણગાર સજીને એમા પોતાનું મેં જોવા આવી ન હોય!
ચક્રવતી ભરત મેર ઘૂમીને એ દૂધ જેવા સફેદ પર્વતની મનમોહક કાંતિને અને ઉજવળ શિલાઓની હારમાળાને નીરખવા લાગ્યા. છ ખંડના દિગ્વિજય અને ચક્રવતી પણાના ગર્વથી ચમકતી ભરતની આખ, વૃષભાચલની ટિક સમી કાંતિમા, પિતાના નિર્મળ યશનું જળહળતું પ્રતિબિંબ નીરખી રહી.
ચક્રવતી પર્વતના સફેદ શિલાખંડ ઉપર પોતાનું નામ કોતરાવવા ઈચ્છતા હતા. આ માટે તેઓ કાણિરત્ન લઈને
