________________
સ્વાધ્યાય દ્વારા આખરે આ જ કરવાનું છે. સમય બગડતો નથી, પણ સફળ થાય છે, એમ માનજો.
ચૈત્યવંદન કરતી વખતે અન્ય સર્વ કર્તવ્યનો ત્યાગ જોઈએ. ગૃહસ્થોએ ધંધા આદિના વિચારો નહિ કરવાના. સાધુઓએ વસતિ વગેરેના વિચારો નહિ કરવાના. મન સંપૂર્ણ ભગવાનમાં લીન જોઈએ. - શ્રી હરિભદ્રસૂરિજી લખે છે : “ર ૪ ૩તઃ પરં કૃત્યનતિ ” આનાથી ચિત્યવંદનથી] ચડે તેવું બીજું કોઈ કાર્ય વિશ્વમાં નથી.
ગૃહસ્થોને પ્રધાનમંત્રીની સીટ મળી જાય તો કેટલા રાજી થાય ? એથી પણ વધુ આનંદ અહીં થવો જોઈએ. સત્તાના સિંહાસન પર બેસવાના આનંદ કરતાં પ્રભુ-ચરણમાં બેસવાનો આનંદ ચડીયાતો છે. આથી જ ભક્ત, ચક્રવર્તી થવાનું નહિ ઈચ્છે, પણ પ્રભુ – સેવક થવાનું ઈચ્છશે.
સંસારની સેવા ઘણી કરી. હવે પ્રભુની સેવા કરવાની છે.
હમણા આણંદજી કલ્યાણજી પેઢીના બધાજ કર્મચારીઓ [પૂજારીઓ વગેરે આવેલા ત્યારે મેં કહેલું : કોઈ મોટા શેઠીયાઓને પણ ન મળે એવું મહત્ત્વનું કાર્ય [આજીવિકા માટેનો ધંધો તમને મળ્યું છે. મહાપુણ્યોદય માનીને આ પ્રભુ-પૂજા આદિના કાર્યો કરજો.
તેમણે કહેલુંઃ ગુરુદેવ ! હવે અમે આવું હિડતાળ પર ઉતરવાનું કદી નહિ કરીએ.
• કોઈ ભવમાં સાથ ન છોડે એવા મિત્ર, દોસ્ત, બંધુ કે સગા ભગવાનને છોડીને અન્ય કોઈ છે ?
માટે જ આનંદઘનજી કહે છે : ઋષભ જિનેશ્વર પ્રીતમ માહરો રે, ઓર ન ચાહું રે કંત.”
અહીં ચેતના જ પોતાના ચેતનને કહે છે : હવે તો બસ મારા એક જ પતિ છે : પરમાત્મા ! મને હવે બીજા કોઈ કંત ન જોઈએ. કારણ કે આ પરમાત્માનો જ સાથ એવો છે કે જે કદી છૂટે નહિ.
આવો પ્રેમ જાગે તો ભક્તિ જાગ્યા વિના ન રહે.
બધાનું મૂળ પ્રભુ-પ્રેમ છે. પ્રીતિયોગનો વિકાસ જ ભક્તિયોગ છે. તેનો વિકાસ વચન અને તેનો વિકાસ અસંગ યોગ છે. ભક્તિ,
જ જ
રાક
જ
મદ
જ
જા
જ
ર
જ
સ
મ
જ
૬૭
