________________
આદિના હાથે ઉપાધ્યાય પદવી થઈ. ૧૯૮૬ માં પૂ. ગુરુવર્યશ્રી હીરવિજયજીનું સ્વર્ગગમન થયું.
૧૯૮૯ માં અમદાવાદમાં આચાર્ય પદવી થઈ.
દીક્ષાના યોગોદ્ધહનથી માંડીને બધા જ યોગોદ્ધહન પૂ. સિદ્ધિસૂરિજીએ કરાવેલા.
અમે દીક્ષા લીધેલી ત્યારે પૂ. સિદ્ધિસૂરિજી વિદ્યમાન હતા. પૂજ્યશ્રી સ્વયં ૨૫૦ સાધુ-સાધ્વીજીના નાયક છતાં સંપૂર્ણપણે પૂ. બાપજી મ.ને સમર્પિત હતા.
મેં નજરે જોયું છે ? રાધનપુર સંઘના ચાતુર્માસની વિનંતિ હતી. પૂ. બાપજી મહારાજે લખ્યું : ત્યાં ચાતુર્માસ કરી શકો છો.
આ કાંઈ આજ્ઞા ન કહેવાય, એમ માનીને તેમણે પૂજ્ય બાપજી મ. ની નિશ્રામાં ચાતુર્માસ કરવા વિહાર કર્યો.
જેઠ મહિનાની ભયંકર ગરમીમાં પહેલે જ મુકામે [ગોચનાદમાં તબીયત અત્યંત બગડતાં, રાધનપુરના શ્રાવકો સ્વયં પૂ. બાપજી મ. પાસેથી આજ્ઞા-પત્ર લઈ આવ્યા ત્યારે જ પાછા ફર્યા. પછી એ ચાતુર્માસ સાંતલપુર થયું.
એમનું જીવન અમને તો નજરે જોવા મળ્યું છે.
આણંદજી જેવા મોટા પંડિતો આવે ને કોઈના તરફથી કલાકો સુધી દલીલો કરે ત્યારે પૂજ્યશ્રીનો જવાબ એક જ વાક્યમાં હોય ?
તમારી વાત ખરી છે, પણ અમે તો પૂ. બાપજી મ. કરે છે તેમ કરીએ છીએ.' એક કલાકની દલીલોનો જવાબ આ એક જ વાક્યમાં આપી દેતા.
એમની બ્રહ્મચર્ય નિષ્ઠા કેવી ?
રાધનપુરમાં સાધ્વીજીઓને યોગોદ્ધહન કરાવતી વખતે વેલજીભાઈને કહ્યું : “બેસો અહીં.' થોડીવાર પછી કહે “હવે જાઓ.”
પણ કારણ શું ?' “અત્યારે કોઈ પુરુષ હોતો. માટે મેં તમને અહીં બેસાડ્યા.”
હળવદમાં પૂ. કાંતિવિજયજીએ જોયું : સાધ્વીજીને જે આજ્ઞા આપતા, તરત જ તહત્તિ કરીને તેઓ સ્વીકારતાં. સ્ત્રી-જાતિ આટલી
કહે, કલાપૂર્ણસૂરિ-૩
૨૪૯