________________
નવા સાધકો કયારેક મારી પાસે આવતા હોય છે, સાચું માર્ગદર્શન મેળવીને એવી ધન્યતા વ્યક્ત કરે : ઓહ! આજે મારું જીવન સફળ બની ગયું ! હું ધન્ય બની ગયો !
વધુ નમ્રતા આવે તેમ વધુ ને વધુ ગુણો આવે.
જે ગુણ ખુટતો જણાય તે ગુણ મેળવવાનો સંકલ્પ કરી, તેના ધારકોને વંદન કરતા જાવ. તે ગુણ આવશે જ.
ભગવન્! મને દાસત્વ આપો.” એવી નમ્રભાવે ગણધરોએ યાચના કરી છે. ભગવાને ના પાડી ?
આપણે કદી યાચના કરી ? ઘણીવાર ભગવાન મળ્યા હશે, પણ આપણે દીન બનીને યાચના નહિ કરી હોય, અક્કડ રહ્યા હોઈશું.
આજે સવારે આચાર્ય ભગવંતોએ કેવા આશીર્વાદ આપ્યા? જોકે આચાર્ય ભગવંતોએ શુભેચ્છા વ્યક્ત કરી, પણ મારા માટે તો એ આશીર્વાદ બન્યા. મારામાં આવા ગુણો આવે તો સારું! એમ મેં ત્યારે ઈચ્છા કરેલી ! કોઈપણ પ્રશંસા કરે ત્યારે એ ગુણો મારામાં છે એમ નહિ માનતા, પણ એ ગુણો ભાવિમાં આવી જાય, એમ માનજો.
દીક્ષા લેવાના કોઈ જ મારા ભાવ ન્હોતા, છતાં લોકોમાં ત્યારે એવી વાતો ચાલતી : અક્ષય દીક્ષા લેવાનો છે. હું ત્યારે વિચારતો : લોકોના ભાવ સફળ થાય. અને મને ખરેખર દીક્ષા મળી.
(૧૦) મીરાશયાઃ | પરોપકારથી ગુણોનો પ્રારંભ થાય. છેલ્લે દેવ-ગુરુના બહુમાનથી ગંભીરતા પ્રગટે. ગંભીરતા ગુણોની પરાકાષ્ઠા છે. ગુણો પામીને આછકલાઈ નથી કરવાની, ગંભીરતા કેળવવાની છે.
નિરપેક્ષ મુનિ મુનિરાજ નિર્ભય કેમ હોય ? શુદ્ધચારિત્રની સન્મુખ થયેલા મુનિ જગતના શેયપદાર્થમાં જ્ઞાનને જોડતા નથી. શેય પદાર્થને માત્ર જાણે છે. વળી તેમને કંઈ છૂપાવવાનું નથી, કોઈની સાથે કંઈ લેવા દેવાના વિકલ્પો નથી. તેવા મુનિરાજને જ્યાં લોક અપેક્ષા કે આકાંક્ષા નથી ત્યાં ભય ક્યાંથી હોય ?
૩૩૮
આ
જ
ક
ક
ક
ક
ક
ક
ર
જ
સ
જ રk :
