________________
પ્રભુ – સ્તુતિનો મને ઘણો લોભ છે. જ્યાંથી મળે ત્યાંથી લઈ લઊં ! હું આ અર્થમાં કંજુસ છું. તે વખતે તમે ખરું કહેલું.
પૂ. આ હેમચન્દ્રસાગરસૂરિજી : એ વખતનું વચન હું પાછું ખેચું
પૂજ્યશ્રીઃ ગુણો તો ઘણા કહે, દોષો ક્યાંથી સાંભળવા મળે? હું તો તે વખતે [ભા. સુ. ૧૩ના સ્તબ્ધ થઈ ગયેલો ઃ હું પ્રશંસા સાંભળવા થોડો આવેલો ?
હરિ વિક્રમ ચરિત્રમાં આવતું પેલું દૃષ્ટાંત સદા નજર સામે રહે છે. સંસારી પિતા પાસે શિષ્ય પાસેથી પ્રશંસા કરાવીને પેલા મહાન યોગી પણ હારી ગયેલા.
બીજા દ્વારા થતી સ્તુતિ સાંભળતાં મલકાઈ જઈએ તો પણ સાધના જાય. સ્તુતિ સાંભળતાં નારાજ થાય, નિંદાથી રાજી થાય તે સાચો યોગી, સુખને દુઃખ અને દુઃખને સુખરૂપ ગણે તે સાચો મુનિ, એમ યોગસારમાં લખ્યું છે. સૌભાગ્ય કે સુયશ નામકર્મનો ઉદય પણ સુખ છે, તે વખતે મલકાઈએ તો કામથી ગયા.
આઠેય મદથી સાવધાન રહેવાનું છે.
- તમે ગમે તેટલા મોટા વિદ્વાન કે ગીતાર્થ આચાર્ય બની ગયા હો તો પણ લોગસ્સ, પુખરવર, સિદ્ધાણં. વગેરે સૂત્રો એવા રાખ્યા છે કે તમારે ભગવાનની સ્તુતિ કરવી જ પડે.
“લોગસ્સ ઉજ્જો અગરે એટલે કે ભગવાન લોકને અજવાળનારા છે. સૂર્ય-દીપકની જેમ કેવળજ્ઞાનનું પણ અજવાળું હોય છે. પેલો દ્રવ્ય પ્રકાશ છે. આ ભાવ પ્રકાશ છે.
ઉદ્યોતકર તીર્થકર દૂર છે, તો પણ શું થયું? સૂર્ય દૂર છે, પણ કિરણો અહીં છે ને? ભગવાન દૂર છે, પણ ભગવાનની કૃપા તો અહીં છે ને ? नास्तं कदाचिदुपयासि न सहुगम्य :
– ભક્તામર ભગવાન એવા સૂર્ય છે જે ક્યારેય અસ્ત નથી પામતા, વાદળ કે રાહુથી ગ્રસ્ત નથી બનતા.
૩પ૬
ર
ર
મ
* * * * * * કહે, કલાપૂર્ણસૂરિ-૩
મ
મ
એ
એક
