________________
ઠપકો આપવાનો મારો સ્વભાવ નથી. આ તો મહાપુરુષોએ જે લખ્યું છે તે કહું છું.
આ બધું તમને એટલે જણાવ્યું છે.
સૌ પ્રથમ તમે તમારું સ્વરૂપ તો ઓળખો. ગૃહસ્થોને તો ધમધોકાર શીખવાડીએ છીએ, પણ સ્વ-જીવનમાં કદી નજર કરીએ છીએ ?
“
પશે પાંડિત્યમ્' બહુ જ ઉતાવળ કરીએ છીએ. આપણા ખોખલા શબ્દોની કેટલી અસર થશે ?
- અધ્યાત્મ-મતપરીક્ષા, અધ્યાત્મોપનિષદ્ આદિ અનેક ગ્રન્થોની શ્રેણિ ઉપા. મહારાજે ખડી કરી દીધી. એ પરથી લાગે છે કે એમણે આપણી જેમ એક મિનિટ પણ બગાડી નહિ હોય.
ગ્રન્થ શા માટે બનાવ્યા ? અહંકારના પોષણ માટે નહિ, પણ પરોપકાર ભાવથી, કરુણાભાવથી.
ક્યાંક લખ્યુંઃ સ્વસ્કૃચર્થમ્ - મારી સ્મૃતિ માટે.
આવા ગ્રન્થો કોક યોગ્યના હાથમાં આવી જાય તો કામ થઈ જાય. એમનો જ્ઞાનસાર ગ્રન્થ દેવચન્દ્રજીના હાથમાં આવ્યો ને તેઓ બોલી ઊઠયા : ઉપા. તો મારા માટે ભગવાન છે ! એમને એ ગ્રન્થ અદ્ભુત લાગ્યો અને તેના પર જ્ઞાનમંજરી ટીકા પણ લખી.
જ આપણા બધા જ અનુષ્ઠાનોને સપ્રાણ બનાવનાર ભગવાનની ભક્તિ છે, જીવોની કરુણા છે.
ચેત્યવંદન આપણે કરીએ છીએ, પણ ઉલ્લાસ જોઈએ તેવો નથી. એ મેળવવા આપણે આ ગ્રંથ વાંચી રહ્યા છીએ.
થોડુંક જ્ઞાન વધતાં આપણે ક્રિયામાં શિથિલ બની જઈએ છીએ. પ્રતિક્રમણ, પડિલેહણ આદિ કરીએ છીએ પણ ક્યારેક વેઠ જેવું કરીએ છીએ. હું પણ ભેગો છું.
પૂજ્ય પં. કલ્પતરુવિજયજી મ. “જ્ઞાની શ્વાસોચ્છવાસમાં કરે કર્મનો છે; પૂર્વકોડી વરસા લગે, અજ્ઞાની કરે તેહ.” આ વાત પણ આવે છે !
૨૨૦
* * * * * * * * * * * કહે, કલાપૂર્ણસૂરિ-૩
