________________
ક્રિયા કરી નવિ સાધી શકીએ, એ વિખવાદ ચિત્ત સઘળે રે...’’ પૂ. ઉપા. યશોવિજયજી જેવા કહે છે ઃ “अवलम्ब्येच्छायोगं, पूर्णाचारासहिष्णवश्च वयम् । મવા પરમમુનીનાં, તટીયપવીમનુસરામઃ।।''
-અધ્યાત્મસાર
કાળ લબ્ધિ લહી પંથ નિહાળશું રે, એ આશા અવલંબ; એ જન જીવે રે જિનજી જાણજો રે, ‘આનંદઘન’ મત અંબ.’’
અત્યારે ભલે ઈચ્છાયોગથી પાળીએ છીએ, પણ શાસ્ત્ર-સામર્થ્ય યોગથી પણ ભાવિમાં અવશ્ય પાળીશું. આ આશાથી જ અમે જીવીએ છીએ.
પૂ. આનંદઘનજીનો આ આશાવાદ છે.
ઈચ્છાયોગમાં દૃઢ પ્રણિધાન [આજની ભાષામાં દૃઢ સંકલ્પ, દૃઢ નિર્ધાર] હોય છે. આથી જ આગળના શાસ્ત્ર અને સામર્થ્ય યોગ આવી શકે છે.
દૃઢ સંકલ્પ વિના દીક્ષા મળત ?
દૃઢ સંકલ્પ વિના અહીં ચાતુર્માસ થઈ શકત ?
દૃઢ સંકલ્પ વિના કોઈ કાર્ય થઈ શકે ?
હવે મોક્ષમાટે દૃઢ સંકલ્પ કરી લો.
મોક્ષ પછી મળે. પહેલા મોક્ષનો માર્ગ મળે. સમ્યગ્દર્શન, સમ્યજ્ઞાન અને સમ્યક્ચારિત્ર મોક્ષનો માર્ગ છે, એ જાણો છો ને ? માર્ગે ચાલશો તો મંઝિલ આવવાની જ. રત્નત્રયીની સાધના કરશો તો મોક્ષ મળવાનો જ. મોક્ષનો સંકલ્પ સાચો ત્યારે જ ગણાય જો રત્નત્રયીમાં આપણી પ્રવૃત્તિ હોય.
આવા શાસ્ત્રો દ્વારા આપણને ખબર પડે છે ઃ
રત્નત્રયીમાં આપણે કેટલા આગળ વધ્યા ? થર્મોમીટરથી શરીરની ગરમીની ખબર પડે તેમ શાસ્ત્રથી આત્મ-શુદ્ધિની માત્રાની ખબર પડે છે.
દવા જાણી પણ લીધી નહિ. તો દર્દ નહિ જાય. શાસ્ત્ર
કહે, કલાપૂર્ણસૂરિ-૩
** ૧૭૫
