________________
માતા કુંકુમ તિલકથી વધાવે છે અને યુદ્ધમાં જતાં જો રોકે, તો તે ક્ષત્રિયકુળનું કલંક ગણાય છે. તે જ રીતે જૈનકુળમાં માતા, પિતા, પત્ની વગેરે સન્માર્ગે જ્વારને ન રોકે ! પોતાનો પતિ કે પુત્ર સન્માર્ગે જાય એમાં રાજી થાય. તેઓ સમજે કે, ‘એથી આ લોકમાં તે સાધુ તરીકે પૂજાશે. અનેક ભવ્યોનો ઉદ્ધાર કરશે અને પછીથી શુભ ગતિ પામીને પરિણામે મોક્ષને પામશે.' સન્માર્ગે જતાં રોકે તે કુળકલંક ગણાય. તો તેવા કાર્યને ઉત્તેજ્ડ નહિ જ આપવું જોઈએ ને ?
શાસ્ત્ર આજ્ઞા કરી કે, ‘સોળ વર્ષની ઉંમર બાદ રજા ન મળે તો રજા વિના પણ યોગ્ય દીક્ષાર્થી દીક્ષા લઈ શકે છે અને ગીતાર્થ ગુરુ તેને દીક્ષા દઈ શકે છે.' ઔચિત્યનો વાંધો નથી. આજ્ઞા જરૂર લેવી, આજ્ઞા મેળવવા બનતું યોગ્ય જરૂર કરવું, છતાંપણ આજ્ઞા ન જ મળે તો સન્માર્ગે ન જ જવાય એવો કાયદો નહિ, ખોટા કામમાં લાખવાર એ વાત કબૂલ કે, આજ્ઞા વિના કદમ ન ભરાય, પણ સારા કામમાં તો સમજાવવા છતાં ય આજ્ઞા ન જ મળે, તો તે વિના પણ સાચો જૈન
જાય.
જેમ સાચો ક્ષત્રિય યુદ્ધની નોબત વાગે એટલે માતા, પિતા, પત્ની આદિ કદાચ યુદ્ધમાં જવાની રજા ન આપે રુદન કરે, તો ય ચાલી નીકળે, તેમ અહીં પણ સમજી લેવું જોઈએ. માતા-પિતા આદિને રડાવવાની ભાવના ન હોય, એટલે રડાવીને ય જાય એમ ન બોલાય. પણ મોહથી રડે તો રડતાં મૂકીને ય શુભ ભાવનાપૂર્વક જવાય એમ ખુશીથી કહી શકાય !
બિભીષણ એક સાચો સ્નેહી... ૨
સુગ્રીવને નિષેધીને શ્રી હનુમાન યુદ્ધમાં જાય છે પછી શ્રી રાવણના હુંકારથી પ્રેરાએલા સર્વ રાક્ષસોએ પોતાના સઘળા બળથી વાનરસેનાઓને ભાંગી નાંખી. પોતાના સૈન્યના ભંગથી ક્રોધે ભરાએલો સુગ્રીવ, ધનુષ્ય ચડાવીને પ્રબળ સૈન્યોથી પૃથ્વીને ચળાવતો પોતે જ રણભૂમિમાં ચાલ્યો. એ વખતે સુગ્રીવને શ્રી હનુમાને કહ્યું કે, ‘હે રાન્ ! તમે અહીં જ રહો અને મારા જ પરાક્રમને જુઓ !”
~~~
