________________
જ જાય એવી સોને ખાત્રી છે. પછી પણ સૂર્યોદયને હજુ તો વાર હતી. સૂર્યોદયનો માત્ર ભ્રમ જ થયો હતો અને તે જલતા દીપકોવાળા વિમાનથી ! ત્યારબાદ એ વિમાનમાં આવેલા શ્રી ભામંડલે વિશલ્યાને લક્ષ્મણજીની પાસે મૂકી.
અમોઘવિજયા મહાશક્તિ ચાલી ગઈ હવે વિશલ્યાએ પોતાના હસ્તથી જેવો શ્રી લક્ષ્મણજીને સ્પર્શ કર્યો, કે તે જ ક્ષણે લાકડીથી મોટી સાપણીની જેમ, લક્ષ્મણજીમાંથી તે અમોઘ વિજયા મહાશક્તિ બહાર નીકળી ગઈ. તે વખતે બાજ પક્ષી જેમ ચકલીને પકડે તેમ આકાશમાં ઉછળતી તે શક્તિને, શ્રી હનુમાનજીએ ઉછળીને મજબૂતપણે પકડી લીધી. તે વખતે તે મહાશક્તિએ પણ કહયું કે, “હું પ્રજ્ઞપ્તિ ની બહેન છું. ધરણેજે મને શ્રી રાવણને આપી હતી. દેવતારૂપ એવી મારો આમાં કાંઈ પણ દોષ નથી. વિશલ્યાના પૂર્વ ભવના તપ તેજને સહવાને અસમર્થ એવી આ હું જઈશ. મને છોડ, કારણકે કિંકરભાવથી હું નિરપરાધિની છું." મહાશક્તિના આ પ્રમાણે કહેવાથી પરાક્રમી એવા શ્રી હનુમાને, તે શક્તિને છોડી દીધી અને મૂકાંતાની સાથે જ તે શક્તિ લજ્જિતાની જેમ અદૃશ્ય થઈ ગઈ.
વિશલ્યાએ પણ શ્રી લક્ષ્મણજીને હાથથી ફરી સ્પર્શ કર્યો અને ધીમે ધીમે ગોશીષ ચંદનથી વિલેપન કર્યું. એથી શ્રી લક્ષ્મણજીનો ઘા રૂઝાઈ ગયો. તરત જ શ્રી લક્ષ્મણજી ઉંઘીને ઉક્યા હોય તેમ ઉક્યા અને અદ્ભજળને વર્ષાવતા શ્રી રામચંદ્રજી આનંદથી શ્રી લક્ષ્મણજીને ભેટ્યા.
પુણ્યવાન આત્માઓને આ રીતે પણ બચાવની સામગ્રી મળી રહે છે અને પાપોદયવાળાને માટે પણ આવા તેમને નુકશાનકારી કારણો મળી જાય છે.
પૌદ્ગલિક ઇરાદો એ દુઃખ પમાડનારો ઈરાદો છે
આ પછીથી શ્રી રામચંદ્રજીએ શ્રી લક્ષ્મણજીને વિશલ્યાના સર્વ વૃત્તાંતને કહો. શ્રી રાવણની મહાશક્તિથી શ્રી લક્ષ્મણજી મૂચ્છિત
અમોધ વિજયાશક્તિ શ્રી લક્ષ્મણ મૂચ્છ અને જાગૃતિ...૩)
૯