________________
રળવાની મુશ્કેલી છે એમ? માત્ર પેટ ભરવા પૂરતી જ મહેનત કરવામાં તેમનો વખત વહી જાય છે. એમ? ખરી વાત તો એ છે કે આજે પેટની ભૂખ કરતાં પણ મનની ભૂખ વધી પડી છે. મોજમજા જોઈએ, શોખ જોઈએ, વ્યસનની આધિનતા માટે આ જોઈએ ને તે જોઈએ, એવી અનેક સ્વચ્છેદચારિતાઓએ આજની બેકારીને બહાવરી બનાવી દીધી છે. આવશ્યક સંયમશીલતા હોય તો પેટ પૂરતું રળ્યા પછી પણ ધર્મ કરવાનું સૂઝે ને ? આજે તો ધર્મ કરવો નથી અને ધર્મ તથા ધર્મીઓને વગોવવાને માટે રોટલાનું બહાનું આગળ ધરવું છે. રોટલાની જ ભૂખ હોવાથી ધર્મ નહિ કરી શકનારા મારા જોવામાં હજુ આવ્યા નથી અને રોટલા ઉપરાંત ઘણી સામગ્રી હોવા છતાં ધર્મ નહીં કરનારા સેંકડો મારા જોવામાં આવે છે. માટે પેટના નામે ધર્મવિરોધને પોષણ અપાય છે, એથી ખૂબ જ ચેતવા જે છે.
ધર્મભાવના હોય તો આરાધના
કરાય અને કરાવાય આજે શ્રીમંતો ધર્મ નથી કરતા એનાં પણ અનેક કારણો છે. ધર્મની ભાવના પણ સુયોગ્ય આત્માઓમાં જ ઉત્પન્ન થાય છે. શ્રીમંતો જો સુન્નપણે વિચાર કરે તો ધર્મની જરૂર સમજી શકે. શ્રીમંતોએ વિચારવું જોઈએ કે, પોતે શ્રીમંત શાથી અને બીજા ગરીબ શાથી? પૂર્વના પુણ્યપાપનો એ પ્રભાવ છે. શ્રીમંતાઈમાં ભાનભૂલા બનેલાઓ પોતાના વર્તમાન સમયનો વાસ્તવિક વિચાર કરી શકતા નથી. શ્રીમંતાઈનો ઉપયોગ કરતાં આવડે તો મોક્ષમાર્ગની આરાધનામાં સહાયક નિવડે, અને ઉપયોગ કરતાં ન આવડે તો એના મદમાં છાકટા બની દેવ-ગુરુધર્મ માટે જેમ-તેમ બોલાય. ઈન્દ્રિયો ઉપર અંકુશ ન રખાય તો એ જ શ્રીમંતાઈ દુર્ગતિમાં ઘસડી જવાના કારણરૂપ બને. આજના શ્રીમંતોમાંના મોટે ભાગે લક્ષ્મીને દેવી જેવી માને છે. લક્ષ્મીવાન એને ખોટી માને, ઉપાધિરૂપ માને તો ધર્મ કરી શકે. જો શ્રીમંતોના હૃદયમાં ધર્મભાવના
આ અમોધ વિજયાશક્તિ શ્રી લક્ષ્મણ મૂચ્છ અને જાગૃતિ...૩ કેમ
