________________
“%f
- સ્વજનનું મરણ, પાછળનાઓને ચેતવે છે કે
સ્વજનોનું મરણ, પાછળ
માણસ મરે એટલે પુણ્ય-પાપ મરે એમ નહિ | આથી સ્પષ્ટ છે કે જે જગ્યા તેનું મરણ નિયત જ છે. ઇચ્છાએ કે અનિચ્છાએ મર્યા વિના ચાલતું નથી. પણ એ વિચારો કે મરે છે કોણ ? આત્મા મરતો નથી. આત્મા તો હતો, છે અને રહેવાનો છે. અહીંથી મર્યા એટલે બધો ખેલ ખલાસ થઈ જતો હોત તો, જ્ઞાનીઓ ધર્મનો આવો ઉપદેશ ન આપત. પણ અહીંથી મર્યા એટલે ખેલ ખલાસ થઈ જતો નથી. અહીંથી મરીને જે આત્માઓ મોક્ષે નથી જતા, તે સિવાયના સઘળાય આત્માઓ માટે એ નિયમ કે આ શરીરનો સંબંધ છૂટયો અને આ ભવમાં કરેલા કર્મો અનુસાર, નિયત સમયે નવા શરીરનો સંબંધ સંધાયો. માણસ મરે તેની સાથે તેનાં પાપ-પુણ્ય મરી જતાં નથી. તમે જાણો છો કે આ શરીર અહીં રહી જાય છે, પણ કાર્પણ અને તેજસ્ સાથે જાય છે. માણસ અહીંથી મરે છે, એટલે પુણ્ય-પાપના યોગે બીજા સ્થાને નિયત સમયે તેનો આત્મા નવું શરીર ધારણ કરે છે. આથી સ્પષ્ટ છે કે પુણ્ય અને પાપ આત્માની સાથે જ જાય છે. એટલે બાંધેલા કર્મ શાંતિપૂર્વક ભોગવ્યા વિના, કે તપ આદિથી છોડ્યા વિના સુખના અર્થી માટે છૂટકો છે જ નહિ.
કર્મનો સંબંધ છૂટે નહિ, ત્યાં સુધી મરણ પાછળ જન્મ નિયત
સ્વજનોનું મરણ, પાછળનાઓને ચેતવે છે...૮
