________________
....લંક વિજય.... ભાગ-૪
ચૈત્યવાસની પૂંઠે સુવિહિતશિરોમણિ આચાર્ય ભગવાન શ્રીમદ્ હરીભદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજ વગેરે એવા પડ્યા, એવા પડ્યા છે. ચૈત્યવાસની જડ ન રહેવા દીધી. ચૈત્યવાસને ઉખેડીને ફેંકી દીધો. યતિઓ ચેત્યોના માલિક બની બેઠા હતા અને એનો માલ ખાઈ જતા હતા. એ વખતના સુવિહીત આચાર્ય મહારાજાઓએ એવા મંદિરોના દર્શન પણ બંધ કરાવ્યા હતાં. આખરે ઘણા ઠેકાણે આવી ગયા. કેટલાક તો એની મેળે માર્ગમાં પણ આવી ગયા.
સોળમી સદીમાં મૂર્તિનિર્દકો પાક્યા. એના ખંડન માટે પણ વાચકશેખર શ્રીમદ્ યશોવિજયજી મહારાજાએ બાકી નથી રાખ્યું. ત્યાં જરૂરી તમામ શબ્દશ્રેણિ ગોઠવી છે. શ્રી પ્રતિમાશતક' ગ્રન્થ તમે વાંચ્યો છે? શ્રી નિભૂતિની સિદ્ધિને માટેના થોકબંધ પ્રમાણો એમાં રજૂ કર્યા છે. જેથી બીજાઓને ગોતવા જવું ન પડે. સંસ્કૃતમાં તેમ ગુજરાતી ભાષામાં પણ એ રજૂ કર્યું. કેમકે ગૃહસ્થોમાં પણ એ તકરાર હતી. આટલાં વર્ષો થયાં તોયે હજી એ સાધન ઉપયોગી છે અને આજે થાય છે. મૂર્તિનિર્દકોની જબાન તોડનારા સમર્થ તે કાળમાં પણ હતા ! એ સાહિત્યના યોગે વર્તમાનમાં પણ ઘણા ઉત્તમ આત્માઓ ઉન્માર્ગ તજી સન્માર્ગમાં આવી સન્માર્ગમાં સ્થિર થયા છે. અહીનો રાગ તો રાગની જડ ઉપર છીણી ફેરવનારો
છે. આજે કેટલાકો કહે છે કે – “ભલે લખે, ભલે વિરોધ કરે, આપણે શું? પણ એ લખાય તે છપાય કે નહીં ? કબાટમાં ગોઠવાય કે નહીં ? લોક એ વાંચે અને એની સામે સાચું સાહિત્ય ન હોય તો પરિણામ કેવું આવું ? ચોપડીમાં લેખક આદિ તરીકે નામ કેવો હોય ? મુનિ, આચાર્ય, પંડિત એવાં એવાં ! વાંચનારને એ ખબર નથી કે - “એ સાચું લખનારા છે કે ખોટું લખનારાં !” માટે સામે સાચું સાહિત્ય બહાર મૂકવું જોઈએ. એ તો આજે આપણે જાણીએ છીએ કે આચાર્ય
