________________
લંકા વિજય... ભ૮-૪
એ પ્રમાણે સુગ્રીવને નિષેધીને શ્રી હનુમાન યુદ્ધમાં ચાલ્યા. હવે શ્રી O) હનુમાનજી પોતાનું પરાક્રમ બતાવવા ઈચ્છે છે, અથવા પોતે હાર છતાં જ વડીલ જેવા સુગ્રીવને યુદ્ધ કરવા જવા દેવાને તે ઇચ્છતા નથી. શ્રી
હનુમાને એકલાએ પણ લંકામાં શું કર્યું હતું. એની આપણને ખબર છે, કારણકે આપણે એ પ્રથમ જોઈ ગયા છીએ.
આ બધા યુદ્ધનો હેતુ તો શીલરક્ષણ છે ને ? દેશ-કાળ આદિ જોવાનું કહીને શ્રીમતી સીતાજીને શીલ મૂકવાનું કહેવાય ? નહિ જ. તેમ છતાં આજની વાયડી વાતો કરનાર શ્રીમતી સીતાજીને અંગે એમ કહે તો નવાઈ પામવા જેવું નથી. “શ્રી રાવણ ગુસ્સે થયો છે. એ તો કોઈપણ રીતે માને તેમ નથી. હવે તમે જ માની જાવ અને એનાં બળતાં હદયે પણ એ કહે તેમ કરીને તમે એના બની જાવ તો આ કારમી કતલ અટકી જાય. હજારોનો સંહાર ન થાય. તમે અહિંસાધર્મના પાલક છો, તો તમારા એકલા શીલની ખાતર આ કારમી કતલ કેમ ચાલવા દો છો ? જો સાચા અહિંસાધર્મી હો તો વખત જુઓ અને શીલને મૂકીનેય સંહાર અટકાવો !" આવી સલાહ શ્રીમતી સીતાજીને કોઈએ આપી હોત તો ? આજના ધર્મવિરોધીઓ આવી રીતે ધર્મિઓને ધર્મ છોડાવવાનું કહે છે. કેટલાક મૂર્ખાઓએ તો રાષ્ટ્રની મુક્તિના નામે એવું કર્યાની વાતો પણ બહાર આવી છે. એ તરફ રાષ્ટ્રના કોઈ પણ સાચા હિતસ્વીની
પસંદગી હોય નહિ, કારણકે એમ કરવું એ કારમી અજ્ઞાનતા છે. છે સીતાજીનો મુદ્દો તો માત્ર શીલ અખંડિત રાખવાનો હતો, આ યુદ્ધની
કતલમાં તેમને શું લાગે વળગે ? યુદ્ધની અનુમોદના કરે તો પાપ જરૂર બાંધે પણ એ વાત જુદી છે. એ રીતે ધર્મો ધર્મ કરે અને એની પાછળ બીજા ધાંધલ કરે તો એનું પાપ ધર્માને શિરે નથી, કારણકે એની ભાવના એ નથી એમાં એની અનુમોદના પણ નથી. માલીને અસ્ત્રરહિત કરીને શ્રી હનુમાને તેને
ચાલ્યા જવાનું કીધું અગણિત સેનાઓથી દુર્મદ એવા રાક્ષસોના સૈન્યમાં મુશ્કેલીએ પ્રવેશ થઈ શકે એમ હતું. છતાં એવા દુઃખે કરીને અવગાહન
