Book Title: Gyansara Ashtak ane Deshna Sangraha
Author(s): Yashovijay
Publisher: Kailash Kanchan Bhavsagar Shraman Sangh Seva Trust
View full book text
________________ 3061 દેશના દેશનારહ્યા છે. વસ્તુ મેળવવાના પ્રયત્નમાં દિવસે દિવસે વધે છે. ચીજ મળે તેમ સંતેષ પામતા જાવ છે, ને અધિક મેળવવા માટે ઉદ્યમ કરે છે. પણ તમે કઈ ચીજ મેળવે છે, તે વિચારે છે? બાળકે લેશન કરવાનું છે કેઈકના મકાન બંધાવવા માટે આવેલી ધૂળમાં મકાન, બાગ-બગીચા, વાવડી બનાવે, તેમાં બાળકે પરસ્પર કદાચ લડે પણ ખરા. પછી ખાવાને વખત થયે એટલે તે બધું મૂકીને ચાલ્યા જાય. પછી કરેલા બંગલાનું શું થાય? તે જુએ છે? બચ્ચાની ધૂળ ખેલવાની રમત જેવી આપણી સંસારની રમતે છે. માત્ર તેમણે તેમાં ધૂળની માલીકી પણ માની નથી. આ ધૂળમાં બંગલે ચ તેને અંગે બાળકે લડાઈ કરી. આપણે પણ ચાર ચી ભેગી કરવા મથીએ છીએ. વધારે કરીને સંતોષ માનીએ છીએ. કંચન-કામિની-કુટુમ્બ અને કાયા આ ચાર બાહ્ય ચીજ મેળવવા માટે ઉદ્યમ કરીએ છીએ, તેથી સંતોષ માનીએ છીએ, ને વધારવા પ્રયત્ન કરીએ છીએ. આ કીંમતી જન્મ તેમાં ગુમાવીએ છીએ, એ ચારની અપેક્ષાએ અત્યંતરની ચાર વસ્તુ આહાર-શરીર-ઈન્દ્રિય ને વિષયે પણ મેળવવા માંગીએ છીએ. જો કે તેમાં પલટે ખાતા રહીએ. એક સ્થિતિમાં રહેતા નથી. તદ્દન નાની ઉમ્મરમાં હતા ત્યારે ખાવું-ખાવું ને ખાવું હતું. ચાટલું બતાવે ત્યારે પણ તેને ખાવાની ચીજ ગઈએ. આંગળી-લુગડું-ચુસણીયું વગેરે જે હાથ ચડે તે બધું ખાવા માંડીએ. લાકડાનું ચુંબડીયું માબાપ આપે અને આપણે ચુંબીએ, તે માત્ર ખાવાની ટેવ હેવાને લીધે. આમ ખાઉં ખાઉંની ટેવમાં ચુંઅણીએ પહોંચ્યા. તેમાં રસ કાંઈ નથી. પહેલાં જન્મની સાથે ખાવાની ટેવમાં આગળ વધ્યા.
