________________
नवाङ्गी
पृ० पृ०
श्रीज्ञाता
धर्मकथाङ्गे
॥ ३० ॥
भोगघवा लाग्यो. आ समये तारा यूथमांथी यूथपति भविष्यमां थई जशे तेवी आशंकाथी पहेलां हांकी काढेल एक हाथी तेज सरोवरमां पाणी पीवा आव्यो. ते तो स्थाननो भोमियो होवाथी कीचडरहित किनारेथी पाणी पीने तृप्त थयो. त्यारबाद एक बाजु तने खुंचेलो देखी पूर्ववैरनुं स्मरण करी 'आ ठीक लाग छे' एम विचारी एक बाजुथी दावानल आदि अनेक असह्य पीडाओथी बनेला तने पोताना दंतुशलना प्रहारथी मारीने पहाड जेवी तारी कायाने जर्जरित करी नाखी. परिणामे आखा शरीरमां भीषण दाह ज्वर प्रगट्यो. पराधीनपणे कायाने जर्जरित करी नांखी. परिणामे अने न छूटके असा ते वेदनाओ तें सात दिवस सुधी अखण्डपणे भोगवी. छेवटे आर्त्त- रौद्रध्यानना संक्लिष्ट परिणामथी काल करी विंध्यपर्वतनी तलेटीमां एक हाथिणीनी कुक्षिमां उत्पन्न थयो. क्रमे करी जन्म थया बाद सारा लक्षणोथी शोभता, सुन्दर अंगोपांगवाला, देदीप्यमान कान्तिवाला अने चार दांतवाला एवा तारुं नाम वनचरोए मेरुप्रभ पाडयुं क्रमे करी तुं युवावस्थामां यूथाधिपति थई यथेच्छपणे विचरवा लाग्यो. एक समये दावानलना कारणे पूर्वभवमां पोतानी थयेली दुर्दशा जातिस्मरण ज्ञानथी जाणी, आ वर्तमान भवमां हवे तेवी हाडमारी भोगववी न पडे तेथी पोताना रहेठाणभूत स्थाननी चारे दिशाए जोजनप्रमाण भूमि साफ करी अने तेमांथी झाड-पान-तणखला-धास वगेरे जे थाय ते बधुं भावी दावानल न फेलाइ शके माटे दूर करवा लाग्यो. भवितव्यताना योगे त्यां जंगलमां दावानल प्रगटयो, आथी तुं त्रास पामी बचवा माटे पहेलेथी साफ करेला मांडलामां पोताना परिवार साथै पेट्यो, भयथी जीव बचाववा बीजा पण प्राणीओ वैर-विरोध भूली जई ते मांडलामां आववा लाग्या. चारे बाजुथी त्रास पामीने आवता जंगलना पशुओना समूहथी ते मांडलं खीचोखीच भराइ गयुं, जरापण जग्या रही नहीं, आ समयमां एक बिचारुं ससलं पोताना प्राण बचाववा बीजे जग्या न मलवाथी आमतेम दोडी रहेलं
परिशिष्ट
५- उत्क्षिप्त
अध्ययनसारांश: ।
॥ ३० ॥