Dharmanubandhi Vishva Darshan Pustak 02 Anubandh Vichardhara

Author(s): Santbal
Publisher: Mahavir Saitya Prakashan Mandir

Page 165

૧૫૩
એ બધાં કાર્યો પણ કહ્યાં છે. એટલે અમૂક માણસ અમૂક ક્ષેત્રમાં, અમૂક કાર્યમાં ભલે એકાગ્ર થાય, પણ એક જ કાર્યને મુખ્ય માની બીજા કામોને ગૌણ કે હલકાં ન ગણું કાઢે તે જોવું રહ્યું.
બીજી ચેખવટ એ કરવાની કે બાપુએ જેમ શહેરમાં મજૂરમહાજનનું સંસ્થાકીય બળ ઊભું કર્યું તેમ શહેરમાં હજુ પણ માતસમાજે, મધ્યમવર્ગીય લોકોનાં નૈતિક સંગઠનો અને ગામડાઓમાં ખેડૂત, ગોપાલકો, શ્રમજીવી મજૂરોનાં સંગઠન મુખ્યત્વે ઊભાં કરવાં જોઈશે. આવા સંગઠનને આધ્યાત્મિક દોરવણી કાયમ રાખી તેમના કાર્યક્ષેત્ર સાથે રેંટિયે, ખાદી, અસ્પૃશ્યતા નિવારણ દારૂ નિષેધ વગેરેને જોડવાં પડશે.
ત્રીજી ચોખવટ એ કરવાની કે જે સંગઠન કે વ્યક્તિઓ આ અનુબંધ વિચારધારામાં આડખીલી રૂપે હશે તેમને આપણે માન્યતા નહીં આપીએ અને અહિંસક પ્રગોથી જન જાગૃતિ કરીને સમાજમાં તેને અપ્રતિષ્ઠિત કરવી પડશે. દા. ત. દાંડતો , શેષણવાદી, સત્તાવાદી તેમ જ સામ્યવાદની સાથે સીધી કે આડકતરી રીતે સંબંધ રાખનારને પ્રતિષ્ઠા નહીં આપીએ.
શિબિર પ્રશ્નોત્તરી આજના વિષય ઉપરની પ્રશ્નોત્તરીમાં આ પ્રશ્નોત્તર મુખ્ય હતા – પ્રશ્ન : (૧) “સૌરાષ્ટ્રના રચનાત્મક કાર્યકરે ખાસ કરીને ઘડાયેલા હોય છે. તેઓ પ્રસંગોપાત જાતે ન્યાય અપાવવા પ્રયાસ કરે છે અને તેમાં રાજ્યસંસ્થા કે રાજ્યાધિકારીઓની મદદ મેળવે છે. તેઓ પોતે નિસ્પૃહી હોઈને બીજો સડો પેસતો નથી છતાં પણ, રાજ્ય સંસ્થાને ગામડાં પછીનો નંબર અને રાજ્ય સંસ્થા કરતાં રાજ્યો પછી નંબર લાવવાનો છે તે કેમ આવતો નથી ?”
ઉત્તર : “સૌરાષ્ટ્રના રચનાત્મક કાર્યકરે ઘડાયેલા છે. સદ્દભાગ્યે માટલિયા જેવા સમન્વયકાર પણ તે સંસ્થાની (સૌરાષ્ટ્ર રચનાત્મક સમિતિની) મુખ્ય કમિટિમાં છે. રાજ્ય અને રાજ્ય સંસ્થા સાથે એ