Dharmanubandhi Vishva Darshan Pustak 02 Anubandh Vichardhara

Author(s): Santbal
Publisher: Mahavir Saitya Prakashan Mandir

Page 208

એટલે આ શહેરાને પલટવાં કઈ રીતે? અનુબંધ વિચારધારા પ્રમાણે એ લોકો પણ ધર્મમય સમાજ રચનાનાં અંગ કેવી રીતે બને ? એ વિચારવાનું છે. એમને હાર્દિક પલટે ન થાય તે શોષક અને શેષિત એ બન્ને વર્ગો વચ્ચે સંધર્ષ જમે. એ સંધર્ષ ટાળીને અને પક્ષે હળીમળીને રહે એ જોવાનું છે. ચીનમાં આ સંઘર્ષનું નિરાકરણ ન થયું. એટલે મેંડા સામ્યવાદીઓએ ગામડાંને તૈયાર કર્યા. પછી એ જ ગામવાળા બીજે ગામ જાય અને બીજેથી ત્રીજે ગામ. આમ સામ્યવાદ ચીનમાં ફેલાઈ ગયે. પણ શેષ રહી ગયેલો. એટલે રવિશંકર મહારાજ જ્યારે ચીનમાં ગયા ત્યારે તેમણે સાંભળ્યું કે જમીનદારે અને મૂડીદારોને જાહેરમાં ગોળીથી મારી નાખવામાં આવ્યા. લોકોનાં ટોળાં આનંદથી કિકિયારીઓ પાડે ! કેવી કરુણતા ! આખી પરિસ્થિતિ પલટાઈ ગઈ ચાંગકાઈકને તે ત્યાંથી ભાગવું પડ્યું. એટલે આજનાં શહેરોને પલટીશું નહિ તે હિંસક પરિસ્થિતિ સર્જાતાં વાર નહિ લાગે. ચીનના જેવું હિંદમાં ન થાય તે માટે અહીંના શહેરોને પલટવાં જેશે. આપણા દેજમાં ધર્મગુરુઓ, ક્રાંતિકારો, નેતાઓ પાક્યા છે. તેઓ લોકોનો આ સંધર્ષ ટાળીને બને વચ્ચે પ્રેમ-સંબંધે જોડીને કામ કરતા આવ્યા છે, અને કરે છે.
ગાંધીજીએ એટલા માટે સર્વ પ્રથમ ગામડું પસંદ કર્યું. તેઓ પ્રથમ કોચરબ-પાલડીમાં બેઠા, પછી સાબરમતીમાં બેઠા. શહેરમાં ગયા તે પણ શહેરથી દૂર અને ગામડાની પાસે. વર્ધાથી દૂર શેગાંવમાં આશ્રમ બનાવ્યો. તેમની ઈચ્છા હતી શેતાનના ચરખા રૂપે આ શહેરોને દેવને ચરખ બનાવવાની હતી. શહેર અને ગામડાંના સંબંધે પ્રેમમય બનાવવા હતા. પણ એ કાર્ય કરી શકે તે પહેલાં તેઓ ચાલ્યા ગયા. ગાંધીજીએ જોયું કે મેકાલે વ.એ લખેલું સાહિત્ય ભારતની સંસ્કૃતિને નાશ કરનાર છે તેના ઉપરથી હિંદના લોકો મૂર્ખ છે એવી છાપ ઉપસતી હતી. બીજી બાજુ તેમના દ્વારા શેષણ ચાલુ હતું. લોકોના મનની સ્થિતિ પણ ડામાડેલ હતી. ગાંધીજી યુગદ્રષ્ટા હતા. તેમણે આ