________________
અહિંસાદિ અને ક્ષાત્યાદિ ધર્મોમાં ન્યાયનું અનુસરણ છે. ન્યાય એ જ માર્ગ છે અને માર્ગ રત્નત્રય સ્વય છે.
સમ્યગદર્શન એ ન્યાયની રુચિ છે, સમ્યગજ્ઞાન એ ન્યાયને અવધ છે, સમ્યક્ ચારિત્ર એ ન્યાયને અમલ છે. ન્યાયને ભંગ એ માર્ગને ભંગ છે અને માર્ગને ભંગ એ શિક્ષાને પાત્ર છે.
અહિંસાથી બીજા ને ન્યાય મળે છે, સંયમ અને તપથી પિતાના આત્મા પ્રત્યે ન્યાયભર્યું વર્તન થાય છે. ન્યાયને અનુસરનારે સમતા સુખને પામે છે. ન્યાયબુદ્ધિ વિષય સુખ પ્રત્યે વૈરાગ્ય જગાડે છે અને મેક્ષ સુખ પ્રત્યે અનુરાગ જગાડે છે.
આહત્યની સત્તા વિશ્વવ્યાપી છે, એમ જ્યારે કહેવામાં આવે છે ત્યારે તેમાં મહાન્યાયની જ પ્રશંસા છે. તાત્પર્ય કે ન્યાય એ ધર્મ છે.
જેઓ ત્રિભુભવનને નમસ્કરણીય બન્યા છે, તેઓ આત્મદષ્ટિએ પિતાથી કોઈ નાનું નથી, એ ભાવને સ્પશીને જ બન્યા છે. તે કારણે નમસ્કરણયને નમસ્કાર આપણામાં સાચે નમસ્કાર લાવે છે.
અનુપક્ષાનું અમૃત
