________________
નિવેદિ અને સંવેગ
(૩૫)
હૃદયમાં જે શુભ ભાવ ન હોય તે દાન, શીલ અને તપ શેરડીના ફૂલની જેમ નિષ્ફળ જાય.
શુભ ભાવ એ છે કે, જેના ગર્ભમાં સંસારને નિર્વેદ અને મોક્ષની આકાંક્ષા હોય. તાત્પર્ય એ છે કે, દાનાદિમાં પ્રવૃત્તિ કરનારે પણ શુભ ભાવમાં આદરપૂર્વક પ્રયત્ન કર જોઈએ. કેમકે શુભભાવ વિના તે ત્રણે અકિચિકર છે. તે શુભ ભાવની ઉત્પત્તિમાં ચોદ હેતુઓ છે. તેનાં નામ (૧) સમ્યક્ત્વની શુદ્ધિ (૨) ચારિત્રની શુદ્ધિ (૩) ઈન્દ્રિયને જય (૪) કષાયને નિગ્રહ (૫) સદૈવ ગુરુકુળવાસ, (૬) દેશેની આલેચના, (૭) ભવનો વિરાગ, (૮) વિનય; (૯) વૈયાવચ્ચ (૧૦) સ્વાધ્યાય રતિ, (૧૧) અનાયતનાનો ત્યાગ, (૧૨) પર પરિવારની નિવૃત્તિ, (૧૩) ધર્મમાં સ્થિરતા, (૧૪) અંતે અનશનપૂર્વક દેહને ત્યાગ. બીજા પણ હેતુઆને અંતર્ભાવ આ ચૌદમાં કરી લે. શુભ ભાવના અર્થીએ પ્રથમ સમ્યકત્વની શુદ્ધિ કરવી.
અનુપેક્ષાનું અમૃત
