________________
[૩૨] तहप्पगारं असणं वा ४ सयं वा पुण जा इजा परो वा से ફિઝા મુદ્દે નાવ ઘડિrr (ફૂડ ૨૨)
તે ભિક્ષુ આ પ્રમાણે વળી આહાર વિગેરે ૪ પ્રકારને જાણે કે આ બીજા પુરૂષને અપાયું નથી તે અનેષણીય અખાસુક જાણીને પિતે ન લે, તે કેવો આહાર તે કહે છે.
સમવાય (મેળે શંખચ્છેદણ ( ) વિગેરેને પિંડ નિકર મરેલાની પાછળ જે પિંડ અપાય છે. (ગુજરાતમાં શ્રાદ્ધ કહેવાય છે કે તે તથા ઈ ઉત્સવ (પ્રથમ કાર્તિકી પુણમાએ થત) સ્કંદ તે કાર્તિકસ્વામીને મહત્સવ પૂર્વે કરાતો રૂદ્ર (મહાદેવ)વિગેરે જાણીતા છે. મુકુંદ (બીદેવ) એટલે ઇંદ્ર, સ્કંદ, રૂદ્ર, મુકુંદ, ભૂત, જલ, નાગ, રૂપ, ચૈત્ય, વૃક્ષ, ગિરિ, દરિ, અગડ, તલાગ, કહ, નદી, સરોવર, સાગર, આગર અથવા તેવા કેઈ દેવ વિગેરેને ઉદ્દેશીને કે મહોત્સવ કરે ત્યાં જે કઈ શ્રમણ બ્રાહ્મણ અતિથિ કૃપણ વણુંમગ વિગેરે આવે તેને આપવા માટે ભોજન બનાવે, તેવું જે કઈ જેનસાધુ જાણે કે તે રસોઈ બનાવનારના કબજામાં છે, તે તે અશુદ્ધ જાણીને ન લે, જોકે ત્યાં બધાને દાન દેવાતું ન હોય, તે પણ ત્યાં ઘણા માણસે એકઠાં થયાં હોય, તેથી ત્યાં સંખેડા (રસેઈખાના) આગળ આહાર લેવા ન જવું, તેજ વિશેષણ
સહિત કહે છે– - વળી આ આહાર જાણે, કે જે શ્રમણ વિગેરેને આપવાનું હોય તેને અપાયું છે, અને ગૃહસ્થલેકેને ત્યાં ખાતાં
