________________
[ ३७ ]
त्रीजो उद्देशो.
બીજો ઉદ્દેશા કહીને ત્રીજો કહે છે, તેના આ પ્રમાણે સ’અંધ છે, ગયા ઉદ્દેશામાં બતાવ્યુ' છે કે સ’ખડિમાં દોષો જાણીને ત્યાં જવાના નિષેધ કર્યો, હવે જે પ્રકારે તેમાં રહેલા દોષને सतावे छे.
से एगइओ अन्नयरं संखडि आसित्ता पिबित्ता छडिज या वमिज वा भुत्ते वा से नो सम्मं परिणमिज़ा अन्नयरे वा से दुक्खे रोगायंके समुप्पजिज्जा केवली बूया आयाणमेयं ।। ( सू० १४ ) इह खलु भिक्खू गाहावईहिं वा गाहावईणीहिं वा परिवायपहिं वा परिवाईयाहिं वा एगज्जं सद्धिं सुंडं पाउं भो वहमिस्स हुरत्था वा उवस्तयं पडिलेहेमाणो नो लभिज्जा तमेव उवस्तयं संमिस्सीभावमावज्जिज्जा, अन्नमाणे या से मत्ते विप्परियासियभूप इत्थिविग्गहे वा किलीबे वा तं भिख्खु उवसंकमित्तु बूया - आउसंतो समणा ! अहे झारामंसि वा अहे उवस्तयंसि वा राओ वा वियाले वा गामधम्मनियंतियं कट्टु रहस्तियं मेहुणधम्मपरियारणाए आउट्टागे, तं चेवेगईओ सातिज्जिज्जा - अकरणिज्जं चेयं संखाए पप आयाणा ( आयतणाणि ) संति संविजमाणा पश्चवाया भवति, तम्हा से संजए नियंठे तहप्पगारं पुरेसंखडि वा पच्छा संखार्ड वा संखर्डि संखडिपडियाए नो अभिसंधारिजा गमणा ॥ ( सू० १५ )