________________
[१८] તું “આપ આપ” એ બે અક્ષર ઘરવાળાને કહે, કે તેથી વિપરીત થશે ! અર્થાત તારું કલ્યાણ થશે ! (આવું પણ કટાક્ષ વચન સાધુ ન બેલે)
अह तत्थ कंचि भुंजमाणं पेहाए गाहावई वा० जाव कम्मकरिं वा से पुवामेव आलोइजा-आउसोत्ति वा भइणित्ति वा दाहिसि मे इत्तो अन्नयरं भोयणजायं ?, से सेवं वयंतस्स परो हत्थं वा मत्तं वा दवि वा भायणं या सीओदगवियडेण वा उसिणोदगवियडेण वा उच्छोलिज वा प. होइन्ज वा, से पुवामेव आलोइजा-आउसोत्ति वा भइणित्ति वा! मा एयं तुम हत्थं वा० ४ सीओदगवियडेण वा २ उच्छोलेहि वा २, अभिकंखसि मे दाउं एवमेव दलयाहि. से सेवं वयंतस्स परो हत्थं वा ४ सीओ उसि० उच्छोलित्ता पहोइत्ता आहट्ट दलइन्जा, तहप्पगारेणं पुरेकम्मकएणं हत्थेण वा ४ असणं वा ४ अफासुयं जाव नो पडिगाहिजा। अह पुण एवं जाणिजा नो पुरेकम्मकएणं उदउल्लेणं तहप्पगारेणं वा उदउल्लेण वा हत्थेण वा ४ असणं वा ४ अफासुयं जाव नो पडिगाहिजा । अह पुणेवं जाणिजा-नो उदउल्लेण ससिणिद्वेण सेसं तं चेव एवं-ससरक्खे उदउल्ले, ससिणिद्धे मट्टिया उसे । हरियाले हिंगुलुए, मणोसिला अंजणे लोणे ॥ १॥ गेरुय वन्निय सेडिय सोरट्रिय पिटु कुकुस उक्कुट्ठसंसट्टेण । अह पुणेवं जाणिजा नो असंसट्टे संसट्रे तहप्पगारेण संसट्रेण हत्थेण वा ४ असणं वा ४ फासुयं जाव पडिगाहिजा ॥ (सू० ३३)